ΟΣι Ντε Τσανγκ (释德成 - Shì Dé Chéng, 1967 - )γεννήθηκε το 1967 στο χωριό Φανγκτσουάνγκ (坊庄 - Fāng Zhuāng) στην επαρχία Χενάν (河南 - Hé Nán) της Κίνας και ήταν γνωστός με το όνομα Τσεν Τσινγκ Τσεν (陈庆振 - Chén Qìng Zhèn). Γεννήθηκε σε μια πολυμελή οικογένεια με δύο αδερφές και έναν μικρότερο αδερφό. Ο πατέρας του ήταν αγρότης και η μητέρα του είχε αναλάβει την ανατροφή των παιδιών στο σπίτι.
Ο Σι Ντε Τσανγκ σε ηλικία έξι ετών άρχισε να μαθαίνει πολεμικές τέχνες και το 1980, σε ηλικία δεκατριων ετών, πήγε στον ναό Σαολίν στην πόλη Ντενγκφένγκ (登封 - Dēng Fēng) για να διδαχθεί Σαολίν Κουνγκ Φου. Στην αρχή δάσκαλός του ήταν ο γνωστός Σαολίν δάσκαλος Σι Ντε Τινγκ (释的定 -Shì De Dìng), που εκείνη την εποχή ήταν γνωστός πυγμάχος με το όνομα Τζιάο Χονγκ Πο (焦宏波 - Jiāo Hóng Bō). Μετά από πέντε χρόνια δάσκαλός του έγινε ο μοναχός του ναού Σαολίν, Σι Σου Γιουν (释素云 - Shì Sù Yún, 1923-1999), ο οποίος και τον αποδέχτηκε ως μαθητή του. Ο Σι Σου Γιουν ήταν πολύ αυστηρός δάσκαλος και λίγοι μαθητές κατάφερναν εκείνη την εποχή να αντεπεξέλθουν στη σκληρή προπόνηση, όπου ανάμεσά τους ήταν και ο Σι Ντε Τσανγκ. Ένα παράδειγμα σκληρής προπόνησης ήταν όταν έβαζε τους μαθητές σε «Στάση Αλόγου» (马步 - Mǎ Bù) κατευθείαν από την αρχή της προπόνησης, όχι σταδιακά, και για όλη τη διάρκειά της.
Μέχρι το 1988, ο Σι Ντε Τσανγκ έζησε στον ναό Σαολίν και εκείνη τη χρονιά επιλέχθηκε από τον Σι Σου Γιουν να διευθύνει τη σχολή που μόλις είχε κτιστεί για τους ξένους επισκέπτες με όνομα «Αίθουσα Διδασκαλίας Γου Σου» (武术馆 - Wǔ Shù Guǎn - Γου Σου Κουάν) και να αναλάβει καθήκοντα προπονητή για όλους τους επισκέπτες από το εξωτερικό που έρχονταν στην Κίνα, για να επισκεφθούν τη σχολή και τον ναό Σαολίν.
Μέσα σε δέκα χρόνια από το 1988 ο Σι Ντε Τσανγκ έγινε διεθνώς γνωστός δίνοντας παραστάσεις και παραδίδοντας μαθήματα πάνω στο Σαολίν Κουνγκ Φου. Επίσης, σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία κερδίζοντας πολλά βραβεία σε διαγωνισμούς που έλαβαν χώρα στην Κίνα και σε διάφορες άλλες χώρες, όπως Αγγλία, Γαλλία, Ελβετία, Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Καναδά και Αμερική.
Πιο συγκεκριμένα, το 1988 συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Σαολίν Γου Σου (国际少林武术节 - Guó Jì Shào Lín Wǔ Shù Jié - Κουό Τζι Σάο Λιν Γου Σου Τζιε) στη Γαλλία, όπου κέρδισε το χρυσό βραβείο, όπως και στον Διαγωνισμό Γου Σου στην επαρχία Χενάν που κέρδισε την τρίτη θέση. Το 1989, ο Σι Ντε Τσανγκ ταξίδεψε στην Ταϊλάνδη και έδωσε παράσταση και το 1993 ταξίδεψε στη Σιγκαπούρη και παρουσίασε πολεμικές τέχνες για την κυβέρνηση της Σιγκαπούρης, για τον «ιδρυτή» της Λι Κουάν Γιάου (李光耀 - Lǐ Guāng Yào ) και για άλλους διεθνείς ηγέτες, όπως τον Λι Τσανγκ Τσουν (李长春 - Lǐ Cháng Chūn - Λι Τσανγκ Τσουν), Τσία Σι (乔石 - Qiáo Shí - Τσιάο Σι), Λι Ντε (李德 - Lǐ Dé - Λι Ντε) και Λι Ρούι Χουάν (李瑞环 - Lǐ Ruì Huán - Λι Ρούι Χουάν).
Επίσης, η Γαλλική Ένωση Γου Σου (法国武术协会 - Fà Guó Wǔ Shù Xié Huì - Φα Κουό Γου Σου Σιε Χούι) βράβευσε τον Σι Ντε Τσανγκ με τα βραβεία «Χρυχό Τρόπαιο» (金质奖杯 - Jīn Zhí Jiǎng Bēi - Τζιν Τσι Τζιανγκ Πέι) και «Βραβείο Φιλίας» (友谊奖 - Yǒu Yì Jiǎng - Γιόου Γι Τζιανγκ) και η Ιταλική Ένωση Γου Σου (意大利武术协会 - Yì Dà Lì Wǔ Shù Xié Huì - Γι Τα Λι Σου Σου Σιε Χούι) τον βράβευσε με το «Βραβείο Συνεισφοράς στις Πολεμικές Τέχνες» (武术贡献奖 - Wǔ Shù Gòng Xiàn Jiǎng - Γου Σου Κουνγκ Σιαν Τζιανγκ). Το 1992, ο Σι Ντε Τσανγκ σταμάτησε να δίνει παραστάσεις διεθνώς με σκοπό να συμμετάσχει στην ομάδα επιδείξεων του ναού Σαολίν.
Το 1999, ο Σι Σου Γιουν, ο οποίος πλέον ήταν ηγούμενος του ναού Σαολίν, απεβίωσε και ο Σι Ντε Τσανγκ έφυγε από τον ναό και τον Φεβρουάριο του 2001 αποφάσισε να ιδρύσει τη δική του σχολή με όνομα «Αίθουσα Διδασκαλίας Σαολίν Γου Σου του Ντε Τσανγκ» (少林释德成武术馆 - Shào Lín Shì Dé Chéng Wǔ Shù Guǎn - Σάο Λιν Σι Ντε Τσανγκ Γου Σου Κουανγκ), την οποία και επισκέπτονταν πολλοί διεθνείς μαθητές που είχε αποκτήσει ο Σι Ντε Τσανγκ από τα ταξίδια του αυτά τα χρόνια, συμβάλλοντας έτσι στην προώθηση των κινεζικών πολεμικών τεχνών.
Εκείνη την εποχή ο Σι Ντε Τσανγκ έγραψε ένα ποίημα με τίτλο «Το Τραγούδι της Κίνησης του Κουπιού» (拨棹歌 - Bō Zhào Gē - Πο Τσάο Γκε). Στο ποίημα δεν αναφέρεται απλώς στα συναισθήματα που αναδύονται από ένα ποίημα που μιλάει για το ψάρεμα, αλλά έχει βαθύτερο νόημα. Ο Σι Ντε Τσανγκ γράφει για την ήρεμη νύχτα, το φωτεινό φεγγάρι, τα ψάρια που κολυμπούν, το κρύο νερό και τη μικρή βάρκα. Αναφέρεται ουσιαστικά στη διαδικασία φροντίδας της καρδιάς, όπου ο άνθρωπος παρόλο που επιθυμεί να δαμάσει τα κύματα, δεν τα καταφέρνει και ο δαμασμός των κυμάτων παραμένει μια επιθυμία του. Όμως η καρδιά του, εν τέλει, επιστρέφει πάντα στην ήρεμη νύχτα, κάτι που αποτελεί την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου.
Το 2000, η Κεντρική Κινεζική Τηλεόραση (λατ. CCTV) έκανε ένα ρεπορτάζ αφιερωμένο στον Σι Ντε Τσανγκ με τίτλο «Μοναχός που ταξιδεύει Δυτικά» (武僧西行 - Wǔ Sēng Xī Xíng - Γου Σενγκ Σι Σινγκ) και το 2006 η αμερικανική σειρά «Εξερεύνηση και Ανακάλυψη» (λατ. Exploration and Discovery) έφτιαξε ένα ειδικό πρόγραμμα με τίτλο «Εξερευνόντας το Σαολίν Κουνγκ Φου» (λατ. Exploring Shaolin Kungfu) αφιερωμένο στον Σι Ντε Τσανγκ. Για τις ανάγκες των γυρισμάτων της σειράς η αμερικανική παραγωγή επισκέφθηκε την Κίνα και γνώρισε από κοντά τη φιλοσοφία του ναού Σαολίν.
Ο δάσκαλος Σι Ντε Τσανγκ είναι 31ης γενιάς μοναχός του ναού Σαολίν και η συμβολή του όλ' αυτά τα χρόνια στη μετάδοση των παραδοσιακών κινεζικών πολεμικών τεχνών και της κουλτούρας του ναού Σαολίν σε όλο τον κόσμο είναι αδιαμφισβήτητη και πολύτιμη.