Η Αίθουσα των Χιλίων Βούδα (千佛殿 - Qiān Fú Diàn - Τσιέν Φο Tιέν) ή Αίθουσα Βοϊροκάνα, κοινώς Αίθουσα Πι Λου, (毗庐阁 - Pí Lú Gé - Πι Λου Τζε) βρίσκεται στα βόρεια του Δωματίου στέκοντας στο Χιόνι (立雪亭 - Lì Xuě Tíng - Λι Σούε Τινγκ) ή, αλλιώς, Δωματίου του Τα Μο (达摩庭 - Dá Mó Tíng - Τα Μο Τινγκ). Χτίστηκε το 1588 κατά τη διάρκεια της δυναστείας Μινγκ (明 - Míng 1368 - 1644 μ.Χ.) με τα δομικά υλικά άλλων κτιρίων που κατεδαφίστηκαν με αυτοκρατορική εντολή. Eπισκευάστηκε δύο φορές: μία το 1639 και μία το 1775 χωρίς να αλλάξει αρχιτεκτονικό ύφος.
Στη μέση της κεντρικής οροφής της, όπου τη στολίζουν κομψά γλυπτά, υπάρχει μία επιγραφή δεκατριών χαρακτήρων που αναφέρει:
«Αυτή η Αίθουσα των Χιλίων Βούδα ανακαινίστηκε στα μέσα του φθινοπώρου της 40ης χρονιάς της βασιλείας του αυτοκράτορα Τσιέν Λονγκ ( 乾隆 - Qián Lóng, βασ. 1735 - 1796 μ.Χ.), το 1775».
Στη μέση της αίθουσας βρίσκεται ένα χάλκινο άγαλμα του Βούδα Βοϊροκάνα ή, στα κινεζικά, Πι Λου (毗盧佛 - Pí Lú Fú - Πι Λου Φου) που κάθεται πάνω σε θρόνο από άνθη λωτού αφιερωμένα στο ιερό. Στο ανατολικό τμήμα της αίθουσας υπάρχει ένα τραπέζι που στέκεται ο Βούδας Αμιτάμπα (λατ: Amitābha), λαξευμένος σε λευκό μάρμαρο από τον πρίγκιπα Τσου Σου (朱橚 - Zhū Sù) το 1409. Ο βράχος με τη σκιά του Τα μο 達摩 - Dá Mó) φυλασσόταν κάποτε σε αυτήν την αίθουσα.
Το τοιχογραφία «Πεντακόσιοι Αθάνατοι που Λατρεύουν τον Πι Λου» (五百罗汉朝毗卢 - Wǔ Bǎi Luó Hàn Cháo Pí Lú - Γου Μπάι Λουό Χαν Τσάο Πι Λου) είναι ένα σχέδιο περίπου 320 τετρ.μ. που καλύπτει τους ανατολικούς, δυτικούς και βόρειους τοίχους της αίθουσας. Στο φόντο του σχεδίου αναπαρίστανται βουνά, νερά, σύννεφα και ομίχλη. Οι πεντακόσιοι Αθάνατοι παρουσιάζονται σε τρία επίπεδα: άνω, μεσαίο και χαμηλό. Μερικοί από αυτούς φαίνονται να υποτάσσουν δράκους και τίγρεις, ενώ άλλοι φαίνεται να μιλούν, μερικοί κρατούν το κύπελο ελεημοσύνης τους και ακόμη άλλοι είναι στραμμένοι προς το κοινό. Όλοι έχουν εξαιρετική παραστατικότητα και ζωντάνια.
Στην τοιχογραφία έχουν χρησιμοποιηθεί έντονα χρώματα και οι γραμμές είναι καθαρές και έντονες. Μια τέτοια τεχνική σπάνια εμφανίζεται σε τοιχογραφίες του ίδιου είδους στην Κίνα. Δεν υπάρχει χρονολογική επιγραφή, θεωρείται ωστόσο ως έργο της δυναστείας των Μινγκ.