Η τεχνική του«Ελαφριού Σώματος» (轻身术 - Qīng Shēn Shù - Τσινγκ Σαν Σου)είναι ένα «μαλακό» Κουνγκ Φου που συμβάλλει στην ενδυνάμωση της εσωτερικής δύναμης. Δεν πρόκειται για μια εύκολη τεχνική. Χάρη σε αυτή την τεχνική ακόμα και άνθρωποι που ζυγίζουν πάνω από 50 κιλά, μπορούν εύκολα να ξαπλώσουν πάνω σε ένα κλαδί δέντρου για να ξεκουραστούν σαν μια πεταλούδα ή μέλισσα. Δεν είναι δύσκολο για αυτούς να πετάνε σαν χελιδόνι, αλλά ο δρόμος για την κατάκτησή αυτής της δεξιότητας είναι δύσβατος.
Στο πρώτο επίπεδο η μέθοδος εξάσκησης μοιάζει με εκείνη που εφαρμόζεται στην «τεχνική των επιδέξιων αλμάτων» (蹿纵术 - Cuān Zòng Shù - Τσουάν Ζονγκ Σου) και στην «Τεχνική της Κίνησης στον Αέρα» (飞行功 - Fēixíng Gōng - Φέισινγκ Κουνγκ). Αρχικά, γεμίστε μια μεγάλη δεξαμενή με νερό και τοποθετήστε εφτά πέτρες. Ο ασκούμενος πρέπει να κινείται στις άκρες της δεξαμενής εκτελώντας διάφορες τεχνικές, για παράδειγμα να δίνει διάφορα χτυπήματα κ.λπ. Αυτή η τεχνική ονομάζεται «Τρέξιμο στις Άκρες της Δεξαμενής» (跑缸边 - Pǎo Gāng Biān - Πάο Γκανγκ Πιέν). Καθώς εκτελεί την άσκηση, ο ασκούμενος πρέπει να κουβαλάει στην πλάτη του έναν σάκο από καραβόπανο γεμάτο από κομμάτια σιδήρου ή μόλυβδο εμβαπτισμένο σε αίμα χοίρου. Το βάρος του σάκου πρέπει να είναι 0,5 κιλό.
Στα μέσα κάθε μήνα ή την 21ηημέρα κάθε μήνα πρέπει να μειώνετε το νερό της δεξαμενής σε ποσότητα όσο το μέγεθος μιας νεροκολοκύθας και να προσθέτετε στον σάκο που κουβαλάτε στην πλάτη 1 - 2 κομμάτια σιδήρου ή μόλυβδου. Έπειτα, συνεχίστε την εξάσκηση όπως πριν. Έναν μήνα αργότερα αφαιρέστε άλλη μια ποσότητα νερού από τη δεξαμενή και προσθέστε λίγα κομμάτια σιδήρου ή μόλυβδου στον σάκο. Πρέπει να σταματήσετε μόνο όταν τελειώσει όλο το νερό στη δεξαμενή και το βάρος του σάκου φτάσει τα 2,5 κιλά.
Όταν ο ασκούμενος καταφέρει να κινείται στις άκρες της άδειας δεξαμενής χωρίς να την αναποδογυρίζει, μπορεί να συνεχίσει την εξάσκησή του πάνω σε ένα μεγάλο καλάθι γεμάτο με κομμάτια σιδήρου. Οι κανόνες βάσει των οποίων θα πρέπει να κινείται στις άκρες του καλαθιού δε διαφέρουν με ό,τι ίσχυε για τη δεξαμενή, ενώ η ποσότητα του σιδήρου που υπάρχει μέσα στο καλάθι πρέπει σταδιακά να μειώνεται μέχρι αυτό να αδειάσει τελείως. Όταν ο ασκούμενος κατορθώσει να κινείται στις άκρες του άδειου καλαθιού επιτυχώς, τότε μπορεί να υποστηριχθεί ότι κατέχει τη δεξιότητα.
Έπειτα, πρέπει να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο. Σκορπίστε μια λεπτή στρώση χοντρής άμμου δημιουργώντας ένα μονοπάτι. Το φάρδος του μονοπατιού δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 33 εκατοστά. Η άμμος πρέπει να είναι καλυμμένη με λεπτά φύλλα χαρτιού πάνω στα οποία θα κινείται ο ασκούμενος. Στην αρχή τα ίχνη του θα φαίνονται καθαρά, αλλά με τον καιρό θα είναι σχεδόν αόρατα. Τα φύλλα χαρτιού σταδιακά πρέπει να αφαιρούνται και ο ασκούμενος θα πρέπει να μάθει να περπατάει πάνω στην άμμο χωρίς να αφήνει ίχνη με τα πόδια του.
Η τεχνική αυτή θεωρείται ολοκληρωμένη μόνο όταν τα βήματα του ασκούμενου γίνουν τόσο ελαφριά, ώστε όταν περπατάει στο γρασίδι δε θα το ποδοπατάει και ούτε θα αφήνει ίχνη ακόμα και στο φρέσκο χιόνι. Μάλιστα θα πρέπει αυτό να το πετύχει έχοντας τον σάκο με τα κομμάτια σιδήρου ή μόλυβδου στους ώμους. Σ’ αυτή την περίπτωση θα μπορεί να περπατάει πάνω στο νερό χωρίς να σχηματίζονται «ρυτίδες» στην επιφάνειά του.
Εάν κάποιος εξασκεί αυτή την τεχνική για λιγότερο από 12 χρόνια, δε θα καταφέρει να την τελειοποιήσει. Όταν καταφέρει να αποκτήσει ελαφρότητα στο σώμα, θα μπορεί να κινείται και να σταματάει στα σημεία που θέλει. Εκείνοι οι θαυμάσιοι άνθρωποι που ζούσαν παλιά μπορούσαν να «πετάξουν» πάνω από το γρασίδι, να περπατούν πάνω στο νερό και το χιόνι χωρίς να αφήνουν ίχνη πίσω τους. Αυτοί ήταν ευγενείς ιππότες που είχαν κατακτήσει την τεχνική του «ελαφριού σώματος», καθώς και άλλες δεξιότητες. Οι άνθρωποι των γραμμάτων τους θαύμαζαν και αναφέρονταν σ’ αυτούς και στα έργα τους χωρίς να έχουν ιδέα για τη δυσκολία της απόκτησης αυτής της δεξιότητας.
Εάν κάποιος ξεκινήσει την εκμάθηση αυτής της τεχνικής στην παιδική ηλικία θα μάθει να τρέχει πάνω σε στοίβες από πέτρες και στις άκρες μιας δεξαμενής ή ενός καλαθιού μέσα σε 2 χρόνια. Με την παρέλευση των 2 ετών η ποσότητα του σιδήρου μέσα στον σάκο θα πρέπει να μειωθεί πάνω απ’ το μισό. Όταν κατακτηθεί η δεξιότητα της μετακίνησης πάνω στις άκρες του καλαθιού, πρέπει να αρχίσετε να πέφτετε από το καλάθι στο έδαφος, να σηκώνεστε και να πέφτετε ξανά. Ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να αφήνετε καθόλου ίχνη στην άμμο.
Όσοι εγκατέλειψαν την προσπάθεια και σταμάτησαν την εξάσκηση μετά από τις δυσκολίες που συνάντησαν έκοψαν τα μαλλιά τους εξαιτίας της απογοήτευσής τους. Σήμερα πολλοί μιλούν για αυτή τη δεξιότητα, ωστόσο η εκμάθησή της είναι πλέον πιο δύσκολη σε σχέση με παλαιότερα.