Οναός Πάιμα ή ναός των Λευκών Αλόγων (白马寺 - Báimǎ Sì - Πάιμα Σι)έχει ιστορία πάνω από 1900 χρόνια. Βρίσκεται στην περιοχή Λούολον (洛龙区 - Luòlóng), δώδεκα χιλιόμετρα ανατολικά της παλιάς πόλης Λουογιάν (洛阳 - Luòyáng) στην επαρχία Χονάν (河南 - Hénán) στην Κίνα. Είναι το πρώτο μέρος στην Κίνα όπου πραγματοποιήθηκαν βουδιστικές τελετές και έχει άμεση σχέση με τον ναό Σαολίν οι δύο ναοί έχουν απόσταση μεταξύ τους 50 χιλιόμετρα. Πολλοί μοναχοί του ναού Σαολίν βρήκαν καταφύγιο κατά τη διάρκεια των αιώνων στον ναό Πάιμα και βοήθησαν στην αποκατάστασή του από καταστροφές. Επίσης πολλοί μαθητές του ναού Σαολίν κατάφεραν και πήραν όρκους χειροτονίας στον ναό Πάιμα. Το έτος 1983 ο ναός Πάιμα ορίστηκε ως ένας από τους βασικούς εθνικούς ναούς στην επικράτεια της εθνικότητας Χαν (汉 - Hàn, 206 π.Χ - 220 μ.Χ). Η σημερινή μορφή του ναού, τα υπάρχοντα ερείπια και τα ιστορικά μνημεία, δόθηκε στον ναό κατά τη δυναστεία των Γιουάν (元 - Yuán, 1279 - 1368) και διατηρήθηκε κατά την αυτοκρατορία των δυναστειών των Μινγκ (明 - Míng, 1368 - 1644) και Τσινγκ (清 - Qīng, 1644 - 1911).
Σύμφωνα με τον μύθο, η ιστορία του ναού Πάιμα ξεκινά το 7ο έτος της Ανατολικής δυναστείας των Χαν, το 64 μ.Χ, στην κομητεία Γιόνπχιν (永平 - Yǒngpíng), όταν ο αυτοκράτορας Μινγκ (明 - Míng) άκουσε για την ύπαρξη ασυνήθιστων θεών στη Δύση. Ο αυτοκράτορας έστειλε δύο απεσταλμένους του, τον γιατρό του με το όνομα Κάι (蔡 - Cài) μαζί με τον διδακτορικό μαθητή του, στην Ινδία* με σκοπό να βρουν βουδιστικά κείμενα. Οι απεσταλμένοι επέστρεψαν μαζί με δύο βουδιστές μοναχούς και αγαλμάτια του Βούδα και φιλοξενήθηκαν στον ναό Χόνλου**(鸿胪寺 - Hónglú Sì). Το επόμενο έτος, οι ίδιοι απεσταλμένοι ταξίδεψαν στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας και στο Αφγανιστάν και συνάντησαν δύο Ινδούς μοναχούς. Αυτοί έλαβαν πρόσκληση από τον αυτοκράτορα να εγκατασταθούν στην πόλη Λουογιάν και να μεταφράσουν τα βουδιστικά κείμενα. Εισήλθαν στην πόλη πάνω σε δύο λευκά άλογα κουβαλώντας βουδιστικές γραφές και αγαλμάτια. Ο αυτοκράτορας διέταξε την ανέγερση του ναό Πάιμα και προς τιμήν των Ινδών μοναχών κτίστηκαν δύο πέτρινα λευκά άλογα έξω από την κύρια πύλη του ναού, τα οποία υπάρχουν μέχρι και σήμερα.
Οι Ινδοί μοναχοί μετέφρασαν τα «42 Κεφάλαια» (四十二章经 - Sì Shí Èr Zhāng Jīng - Σι Σι Αρ Τζανγκ Τζινγκ), που είναι η πρώτη κινεζική μετάφραση βουδιστικών γραφών (σούτρα) στην Κίνα. Στον ναό κατέφθασαν και άλλοι μοναχοί από τη Δύση τα επόμενα χρόνια για να βοηθήσουν στη μετάφραση και για τα επόμενα 150 χρόνια, αρχής γενομένης το 68 μ.Χ, μεταφράστηκαν συνολικά 395 βιβλία. Έτσι ο ναός Πάιμα έγινε το πρώτο κέντρο μετάφρασης στην Κίνα.
Εντούτοις, ο ναός Πάιμα καταστράφηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια των δυναστειών στην αυτοκρατορία της Κίνας. Πιο συγκεκριμένα, για πρώτη φορά καταστράφηκε στη μάχη των πολέμαρχων στο τέλος της ανατολικής δυναστείας των Χαν, όταν προκειμένου να αποφευχθεί η διαφυγή των ανθρώπων, ο επικεφαλής νομάρχης Γιουάν Σάο (袁绍 - Yuán Shào) έκαψε όλα τα κτίσματα σε ακτίνα 320 χιλιομέτρων γύρω από την πόλη Λουογιάν. Ο ναός κάηκε ολοσχερώς. Το 25 ο έτος της δυναστείας των Χαν (建安 – Jiàn 'Ān, 220 μ.Χ.), ο Κάο Πχι (曹丕 - Cáo Pī) αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας και ξαναέχτισε το παλάτι στα ερείπια της πόλης Λουογιάν. Η ανοικοδόμηση της πόλης συμπεριελάμβανε και την ανοικοδόμηση του ναού Πάιμα. Κατά το πρώτο έτος της δυτικής δυναστείας των Τζιν (西晋 - Xī Jìn, 304 μ.Χ.) στην επαρχία Γιόν Αν (永安 – Yǒng Ān), η φυλή του Σιμά (司马 - Sīmǎ) επιτέθηκε στον Τζαν Φαν (张方 - Zhāng Fāng) στην πόλη Λουογιάν καίγοντας, σκοτώνοντας και λεηλατώντας. Στον μακροπρόθεσμο πόλεμο, ο ναός Πάιμα υπέστη σοβαρές ζημιές.
Κατά το πρώτο έτος της δυναστείας των Τανγκ (唐 - Táng, 685 μ.Χ.), η αυτοκράτειρα Γου Τζουατιέν (武则天 - Wǔ Zétiān) διέταξε την αποκατάσταση του ναού Πάιμα, που σημειώθηκε ως η χρυσή εποχή στην ιστορία του ναού. Όμως, στο τέλος της δυναστείας των Τανγκ, ο ναός έπεσε πάλι στο έλεος της καταστροφής από τους πολέμους. Αργότερα, κατά το τρίτο έτος της δυναστείας των Σονγκ (宋 - Sòng, 992 μ.Χ.), ο αυτοκράτορας διέταξε την εκ νέου αποκατάσταση του ναού. Σύμφωνα με τον μύθο, τα δύο πέτρινα άλογα ήταν αρχικά μπροστά από τον τάφο της πριγκίπισσας Γιόντσιν (永庆 - Yǒngqìng), που ήταν κόρη του αυτοκράτορα Τζάο Κουάνγιν (赵匡胤 - Zhào Kuāngyìn) της δυναστείας των Σονγκ, και αργότερα μετακινήθηκαν στην κεντρική αυλή από τον μοναχό Ντε Τζιέ (德结 - Dé Jiē), τον ηγούμενο του ναού Πάιμα.
Κατά το 34ο έτος του αυτοκράτορα Τζιά Τζινγκ (嘉靖 - Jiā Jìng, 1555 μ.Χ.), ο Χουάν Τζιν (黄锦 - Huáng Jǐn) διέμεινε στον ναό Πάιμα. Η πέτρινη στήλη με το όνομα «Ανασυγκρότηση του Αρχαίου Ναού του Ναού Πάιμα» (重修古刹白马禅寺记 - Chóngxiū Gǔchà Báimǎ Chán Sì Jì - Τσονγκσιό Γκουτσά Πάιμα Σι Τζι) που γράφτηκε από τον Χουάν Τζιν διατηρεί λεπτομερείς πληροφορίες για την ανοικοδόμηση. Η ανοικοδόμηση αυτή έχει ορίσει την κλίμακα και τη διάταξη του ναού Πάιμα μέχρι και σήμερα και έχει μεγάλη σημασία στην ιστορία της εξέλιξής του. Σύμφωνα με έρευνες, η συνολική έκταση του ναού ήταν περίπου 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το οποίο αποτελεί και ρεκόρ γεωγραφικής έκτασης του ναού. Στο τέλος, όμως, της δυναστείας των Μινγκ ο ναός πάλι καταστράφηκε από πολέμους που έλαβαν μέρος στην πόλη Λουογιάν.
Κατά το πρώτο έτος της δυναστείας των Τσινγκ (清 - Qīng, 1862), η Αίθουσα Ανακτόρων Τζιέγιν (接引 - Jiēyǐn) κάηκε. Ξαναχτίστηκε τον 9 ο χρόνο του αυτοκράτορα Γκουάνσου (光绪 - Guāngxù, 1883). Ο Ναός της Υποδοχής είναι ο μικρότερος υπάρχων ναός στον ναό Πάιμα. Κατά το δεύτερο έτος της αυτοκρατορίας του Σουάντο (宣统 - Xuāntǒng) στη δυναστεία των Τσινγκ (1910 μ.Χ.), η Αίθουσα Πχι Λου Γκου (毗卢阁 - Pílú Gé) ξαναχτίστηκε. Αργότερα, όμως, ακολούθησε μία σειρά καταστροφών πολλών βουδιστικών ναών συμπεριλαμβανομένων του ναού Πάιμα και του ναού Σαολίν, ο οποίος κάηκε ολοσκαιρώς το 1928. Τότε πολλοί μοναχοί του ναού Σαολίν βλέποντας ότι θα ακολουθήσει μεγάλη καταστροφή έκρυψαν όλα τα αρχαία κείμενα και αγαλμάτια και εγκατέλειψαν τον ναό βρίσκοντας καταφύγιο στον ναό Πάιμα.
Μετά την ίδρυση της Λαικής Δημοκρατίας της Κίνας (中华人民共和国 -Zhōnghuá Rénmín Gònghéguó - Τζονγκουά Ζενμίν Γκονχουαγκουό), ο ναός Πάιμα χρησιμοποίησε ειδικά κονδύλια για την ανοικοδόμησή του το 1952, το 1954 και το 1959. Το 1959, ο γνωστός κινέζος συγγραφέας Γκούο Μουαρούα (郭沫若 - Guō Mòruò) επισκέφθηκε τον ναό και έγραψε το τραγούδι «Ένα Ποίημα Οκτώ Γραμμών και Επτά Συλλαβών» (一首七律 - Yī Shǒu Qīlǜ - Γι Σόου Τσίλου) ως μνημείο για τον ναό. Το 1961, ο ναός Πάιμα αναγνωρίστηκε για τη σημαντικότητά του από το Κρατικό Συμβούλιο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Παρ’ όλα αυτά, κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης το άγαλμα του Βούδα έσπασε και οι γραφές κάηκαν. Ο μοναχός Σι Σινγκ Τζανγκ (釋行正 - Shì Xíng Zhēng, 1914 - 1987) του ναού Σαολίν προσπάθησε να προστατέψει από τους επαναστάτες το άγαλμα του Βούδα με το σώμα του. Σύμφωνα με το μύθο, περισσότερα από 30 εξαιρετικά πολύτιμα κείμενα που είχαν φέρει οι Ινδοί μοναχοί μετατράπηκαν σε στάχτες. Τότε ήταν που ζητήθηκε και από τον μοναχό του ναού Σαολίν Σι Χάι Φα (释海法 - Shì Hǎi Fǎ) να πάει στον ναό και να βοηθήσει στην ανέγερσή του. Ο ναός ανακαινίστηκε πλήρως το 1972. Η ανακαίνιση διήρκεσε δέκα χρόνια και διατέθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια. Οι κύριες αίθουσες ανακαινίστηκαν με βαμμένες οροφές, δοκάρια, κουφώματα, καμάρες, βαμμένες πόρτες και παράθυρα. Το 1973 ιδρύθηκε επίσημα το Αποθετήριο Πολιτιστικών Λειψάνων και το κράτος έκανε τις κατάλληλες ρυθμίσεις για να μπορούν οι μοναχοί να ψάλουν βουδιστικά κείμενα και να έχουν φαγητό και ρούχα.
Τον Μάρτιο του 1987, επισκευάστηκαν και ενισχύθηκαν η Κύρια Πύλη του Μοναστηριού (山门 -Shānmén - Σανμάν), η Αίθουσα Ανακτόρων του Μεγάλου Βούδα (大佛殿 - Dà Fó Diàn - Τα Φο Τιέν) και η Κύρια Αίθουσα Ανακτόρων του Βασιλιά (大雄殿 - Dàxióng Diàn - Τασιόνγκ Τιέν). Το 1990 η Αυλή της Παγόδας Τσιγιουίν (齐云塔院 - Qíyún Tǎyuàn - Τσιγιουίν Ταγιουάν) επεκτάθηκε προκειμένου να δεχθεί τουρίστες και βουδιστές μοναχούς που έρχονταν να λατρέψουν τον ναό από όλο τον κόσμο. Έτσι με βάση τα αρχικά κτίρια ανοικοδομήθηκαν νεόκτιστοι πύργοι καμπανών και τυμπάνων, η Αίθουσα Ανακτόρων με το άγαλμα του Βούδα πάνω στον νεφρίτη (玉佛殿 - Yù Fó Diàn - Γιου Φο Τιέν) και η Αίθουσα Ανακτόρων των Έξι Πατριαρχών (六祖殿 - Liù Zǔ Diàn - Λιό Τζου Τιέν). Έτσι σήμερα ο ναός Πάιμα χωρίζεται, σαν κάτοψη, στην Κύρια Κινεζική Αυλή (中国本院 - Zhōngguó Běn Yuàn - Τζονγκουό Παν Γιουάν), στην Αυλή της Παγόδας Τσιγιουίν (齐云塔院 - Qíyún Tǎyuàn - Τσιγιουίν Ταγιουάν), στην Αυλή της βουδιστικής Αίθουσας Ανακτόρων της Ινδίας (印度佛殿苑 - Yìndù Fó Diàn Yuàn - Γιντού Φο Τιέν Γιουάν), στην αυλή της βουδιστικής Αίθουσας Ανακτόρων της Ταϊλάνδης (泰国佛殿苑 - Tàiguó Fó Diàn Yuàn - Τάιγκουο Φο Τιέν Γιουάν) και στην αυλή Παγόδας της Μιανμάρ (缅甸佛塔苑 - Miǎndiàn Fótǎ Yuàn - Μιεντιέν Φοτά Γιουάν). Το κεντρικό κτίριο του κύριου ναού βρίσκεται στον κεντρικό άξονα από το νότο προς το βορρά. Από μπροστά προς τα πίσω υπάρχουν τα κύρια κτίρια, όπως η Κύρια Πύλη του Μοναστηριού (山门 - Shānmén - Σανμάν), η Αίθουσα Ανακτόρων του Βασιλιά (天王殿 - Tiānwáng Diàn - Τιένγουαν Τιέν), η Αίθουσα Ανακτόρων του Μεγάλου Βούδα (大佛殿 - Dà Fó Diàn - Τα Φο Τιέν), η Κύρια Αίθουσα Ανακτόρων του Βασιλιά (大雄殿 - Dàxióng Diàn - Τασιόνγκ Τιέν), η Αίθουσα Ανακτόρων Τζιέγίν (接引 - Jiēyǐn), η Αίθουσα Συλλογής Βουδιστικών Κειμένων (清凉台 - Qīngliáng Tái - Τσινγκλιέν Τάι) και η Αίθουσα Πχι Λου Γκου (毗卢阁 - Pílú Gé).
Τον Ιανουάριο του 2001 ο ναός κατατάχθηκε πρώτος σε επισκεψιμότητα τουριστών, σε εθνική εμβέλεια, από την Εθνική Διοίκηση Τουρισμού στην Κίνα. Το 2010, ο ναός πραγματοποίησε μια μεγάλη τελετή για την ολοκλήρωση του βουδιστικού ναού σε ινδικό στιλ. Η Πρόεδρος της Ινδίας Pratiba Devi Singh Patil και η Αντιπρόεδρος της Πολιτικής Λαϊκής Συμβουλευτικής Διάσκεψης της Κίνας η Γουάν Τζιτζέν (王志珍 - Wáng Zhìzhēn) παρακολούθησαν την τελετή εγκαινίων του ναού και αποκάλυψαν το μνημείο. Τον Ιούνιο του 2014 ολοκληρώθηκε ο κήπος Παγόδας της Μιανμάρ του ναού και στις 28 Σεπτεμβρίου του 2014 πραγματοποιήθηκε η τελετή για την ολοκλήρωση του βουδιστικού ναού της Ταϊλάνδης στον ναό Πάιμα και η τελετή Αγιασμού του Βούδα. Μέχρι στιγμής, ο ναός Πάιμα είναι ο μόνος διεθνής ναός στον κόσμο με βουδιστικούς ναούς σε τέσσερις χώρες στον κόσμο: στην Κίνα, στην Ινδία, στην Μιανμάρ και στην Ταϊλάνδη.
Ο ναός Πάιμα δεν είναι μόνο η «προγονική αυλή» του κινεζικού βουδισμού, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο στην προώθηση πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ κινεζικού βουδισμού και βουδισμού άλλων χωρών. Άρχισε να διαδίδει τον βουδισμό στην Κορέα, την Ιαπωνία και τη Νοτιοανατολική Ασία, κάνοντας τον βουδισμό δημοφιλή στην Ασία. Ο ναός έγινε ιερό μέρος που λαχταρούσαν να επισκεφθούν οι βουδιστές και για αυτό το λόγο δέχεται πλέον λατρεία από όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι που επισκέπτονται σήμερα την Κίνα και τον ναό Πάιμα συνδυάζουν το ταξίδι τους με μία επίσκεψη και στον ναό Σαολίν, αφού αυτοί οι δύο ναοί έχουν άρρηκτη σχέση μεταξύ τους και μέσα σε αυτούς διατηρήθηκε ζωντανή η αρχαία γνώση του Σαολίν Κουνγκ Φου.
* ΙΝΔΙΑ η οποία στις βουδιστικές γραφές αναφέρεται ως Τιεντζού (天竺 - Tiānzhú),
** Η λέξη «Ναός» (寺 - Sì - Σι) προήλθε από τη λέξη ναός του «Ναού Χόνλου» (鸿胪寺 - Hónglú Sì) και αργότερα η λέξη «Ναός» έγινε ένας γενικός όρος για τους κινεζικούς ναούς.