Ο Επιτάφιος έχει ως εξής (μετάφραση του αντίγραφου που βρίσκεται στον ναό Σαολίν):
«Έχω ακούσει ότι μέσα στην καταγάλανη θάλασσα υπάρχει ένας Μαύρος Δράκος μ' ένα λαμπερό άσπρο μαργαριτάρι και ούτε θεοί ούτε άνθρωποι τον έχουν δει ποτέ, παρά μόνο ο δάσκαλός μου, ο σπουδαίος δάσκαλος Μποντιντάρμα. Αυτός ο σπουδαίος δάσκαλος γνώριζε την ουσία του Γιν και του Γιάνγκ (陰陽 - Yīn Yáng). Η φύση τού δόθηκε από τον ουρανό και η σοφία τού δόθηκε από τους θεούς. Η όψη του ήταν σαν τη θάλασσα και τα βουνά, το πνεύμα του σαν τα σύννεφα. Ολόκληρος ο νόμος ήταν μέσα του και μεταφέρθηκε χωρίς τη θάλασσα των λέξεων, γιατί τα πλούτη μετατρέπονται σε σκόνη και οι χρυσές ομιλίες δεν αρκούν. Ήρθε ανατολικά από την Ινδία, φυτεύοντας το κοντάρι του στην Κίνα. Έδειξε την αλήθεια, όπως ένα λαμπρό κερί σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο, όπως το φωτεινό φεγγάρι στη σκοτεινή νύχτα.»
Παρακάτω:
«Ο Μποντιντάρμα πέθανε την πέμπτη ημέρα του δωδέκατου μήνα τις πρώτες πρωινές ώρες. Η ηλικία του ήταν άγνωστη. Οι μαθητές του ήταν συντετριμμένοι. Όλοι οι μαθητές με τα μάτια κλειστά θρηνούσαν. Ο θρήνος τους κίνησε ουρανό και γη και τα δάκρυά τους λέρωσαν τα σώματά τους. Πενθούσαν σαν να είχε πεθάνει ο πατέρας και η μητέρα τους.»
Στη συνέχεια, κάτω από το μνημείο, διαβάζουμε:
«Αν και το σώμα του είναι στον τάφο είναι σαν να ήρθε, αλλά δεν ήρθε, έφυγε, αλλά δεν έφυγε. Κανένας άγιος ή σοφός δεν έχει την αξία του Μποντιντάρμα.
Τη νύχτα είμαι πολύ ταραγμένος και ανίκανος να φάω. Αν και δεν έχω κερδίσει την αξία των εννέα ετών διαλογισμού, εξακολουθώ να αναζητώ την έννοια του Ντάρμα, αυτή την αιώνια και θαυματουργή πύλη. «Εξάσκηση στην ειρήνη», αυτός είναι ο δρόμος ο πανέμορφος και εκείνοι που το μεταδίδουν με πράξεις είναι οι απόγονοι του μεγάλου δασκάλου.
Αλίμονο! Τον είδα και δεν τον είδα! Μου έμεινε μόνο η λύπη και η αγωνία για το παρελθόν και το παρόν. Αν και είμαι συνηθισμένος άνθρωπος, τολμώ να πάρω τον ρόλο του δασκάλου και να πω ότι αυτό που δεν έχω φτάσει σ' αυτή τη ζωή θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη μελλοντική μου αναγέννηση. Δεν μπορεί κανείς να χαράξει το μυαλό πάνω σε μια πέτρα, πώς μπορεί κανείς να γράψει την αλήθεια; Φοβάμαι ότι ο ουρανός θα αλλάξει και η γη θα μετασχηματιστεί και τότε δεν θα ακούγεται πια η φωνή του μεγάλου δασκάλου.»