Τέχνη 武

Σπάθα - Γάντζος Λόγχη (双手鈎 - Shuāng Shǒu Gōu)

ΗΣπάθα - Γάντζος Λόγχη (双手鈎 - Shuāng Shǒu Gōu - Σουάν Σόου Γκόου)είναι από τα πιο δημοφιλή όπλα του κινεζικού οπλοστασίου. Ανήκει στα μακριές λογχες και συνδυάζει την κοφτερή λάμα της Λόγχης (鎗 - Qiāng - Τσιανγκ) με έναν μονό, ακονισμένο και συστραμμένο προς τα κάτω γάντζο. Εκτός από το να καρφώνει, μπορεί και να γαντζώνει και να κόβει. Η μορφολογία του το έκανε ιδανικό για την αντιμετώπιση σωμάτων ιππικού. Η καθεμία έχει συνολικό μήκος 80.13 εκατοστά. Το μήκος της κάθε λαβής είναι 19.43 εκατοστά και το μήκος των στρογγύλων είναι 4.2 εκατοστά. 

Εμφανίστηκε πρώτη φορά κατα την Περίοδο της Άνοιξης και του Φθινοπώρου (春秋 - Chūn Qiū - Τσουέν Τσιό, 770 - 476 π.Χ). Πρόγονός του ήταν το Δόρυ με Πέλεκυ (戟 - Jǐ - Τζι, λατ: Halberd) ή αλλιώς Αλαβάρδα. Η Αλαβάρδα είναι ένα ιστορικό, για την ακρίβεια μεσαιωνικό Δόρυ με Πέλεκυ.

Κατά την περιοδό των Τριών Βασιλείων (三國 - Sān Guó - Σαν Γκουό, 220-280 μ.Χ.), έζησε ο Τσανγκ Λιάο (张辽 - Zhāng Liáo, 169-222), του οποίου τα επιτεύγματα στον πόλεμο με τη Σπάθα-Γάντζο Λόγχη τον κατατάσουν σε έναν από τους πιο θρυλικούς πολεμιστές της περιόδου. 

Σύμφωνα με τη Συλλογή των Σημαντικότερων Πολεμικών Τακτικών (武經總要 - Wǔ Jīng Zǒng Yào - Γου Τσινγκ Ζονγκ Γιάο) του 1044 μ.Χ., ανάμεσα στα εννέα όπλα που χρησιμοποιούνταν στις μάχες, τρία από αυτά ήταν η Σπάθα-Γάντζος Λόγχη και παραλλαγές της.

Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τσινγκ (清 - Qīng, 1644-1911 μ.Χ.), η Σπάθα-Γάντζος Λόγχη ήταν ένα από το όπλα που χρησιμοποιήθηκαν από τον τακτικό στρατό, τον επονομαζόμενο Πράσινο Στρατόπεδο (綠營 - Lǜ Yíng - Λιούι Γινγκ) και τελειοποιήθηκε από τον μοναχό Τζινγκ Λούα (静樂 -Jìng Lè)στον ναό Σαολίν.

Η Σπάθα-Γάντζος Λόγχη, πλην των άλλων, συναντάται και στα κλασικά λογοτεχνικά κείμενα που είναι Το Περιθώριο του Νερού (水滸傳 - Shuǐ Hǔ Zhuàn - Σουέ Χουί Τσουάν) του Σι Νάι Εν (施耐庵 - Shī Nài Ān), γραμμένο κατά την περίοδο της δυναστείας των Γιουάν (元 - Yuán, 1279-1368 μ.Χ.) και το Ρομάντζο των Τριών Βασιλείων (三國演義 - Sān Guó Yǎn Yì - Σαν Γκουό Γιαν Γι), γραμμένο τον 14ο αιώνα από τον Λούο Γκουάν Τζονγκ (羅貫中 - Luó Guàn Zhōng) κοντά στην πτώση της δυναστείας των Γιουάν.

Παραπάνω άρθρα σχετικά με Τα Όπλα των Σαολίν