Η δυναστεία των Σονγκ (宋 - Sòng, 960 - 1279 μ.Χ.) έμοιαζε πολύ με τη δυναστεία Τανγκ (唐 - Táng) με έναν αυτοκράτορα που υποστήριζε τον βουδισμό να εναλλάσσεται με κάποιον που τον καταδίωκε, ωστόσο, ο κύκλος έγινε πιο ακραίος. Για παράδειγμα, το 1019 μ.Χ., ο 3ος αυτοκράτορας της δυναστείας, ο Τζαν Ζονγκ (眞宗 - Zhēn Zōng, 997 - 1022 μ.Χ.) ακύρωσε όλους τους περιορισμούς για την είσοδο στη μοναστική ζωή. Ο διάδοχός του, αυτοκράτορας Τζάο Τζαν (趙禎 - Zhào Zhēn, 1022 - 1063 μ.Χ.), προσπάθησε να εξαλείψει εντελώς τον βουδισμό.
Κατά τη δυναστεία αυτή, η Κίνα πήρε τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα όσον αφορά τα έθιμα, τις συνήθειες και τις πολεμικές τέχνες. Καθιερώθηκε το ρύζι ως βασική τροφή και το τσάι ως το πιο διαδεδομένο ρόφημα. Πριν από τη δυναστεία Σονγκ ήταν το σιτάρι και το κρασί αντίστοιχα. Επίσης σημειώθηκε η πρώτη μεγάλη αύξηση του κινεζικού πληθυσμού.
Οι κλασικές στέγες που πλέον οι δυτικοί αναγνωρίζουμε ως κινεζικής αρχιτεκτονικής, με τις γωνίες που είναι στραμμένες προς τα πάνω, δημιουργήθηκαν και έγιναν κοινές από αυτήν την περίοδο και μετά.
Ο νέο-κομφουκιανισμός που επικρατεί μέχρι σήμερα είναι βασισμένος στην επανίδρυση του κομφουκιανισμού που πραγματοποιήθηκε την πρώτη περίοδο της δυναστείας.
Το κυριότερο χαρακτηριστικό της περιόδου αυτής είναι η εμφάνιση της πυρίτιδας και η χρήση των απλών πυροβόλων όπλων από τα στρατεύματα. Κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, τα λεγόμενα κρύα όπλα (ζεστά και κρύα όπλα είναι ένας παραδοσιακός κινεζικός τρόπος ταξινόμησης των όπλων σε αυτά που χρησιμοποιούν πυρίτιδα και σε εκείνα που δε χρησιμοποιούν) εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως κύρια όπλα.
Στη δυναστεία των Σονγκ, ο ναός Σαολίν αναπτύχθηκε και κατά τη διάρκεια της περιόδου βασιλείας Γιόνγκ Σι* (雍熙 - Yōng Xī, 984 – 988 μ.Χ.) είχε στη βιβλιοθήκη του πάνω από εννιάμισι χιλιάδες τόμους.Ο ναός Σαολίν ονομαζόταν «Πρώτος ναός του κόσμου».
*Ονομασίες Περιόδων Βασιλείας (年號 - Nián Hào - Νιέν Χάο): Ονομασίες που αναφέρονται σε ολόκληρη ή σε τμήμα της ηγεμονίας ενός αυτοκράτορα. Ο πρώτος που υιοθέτησε αυτή τη μέθοδο χρονολόγησης ήταν ο αυτοκράτορας Γου (武 - Wǔ, 141 - 87 π.Χ.) της δυναστείας Χαν (漢 - Hàn), έθιμο που διατηρήθηκε μέχρι την καθιέρωση της Κινεζικής Δημοκρατίας (1912 μ.Χ). Η περίοδος Γιόνγκ Σι (雍熙 - Yōng Xī, 984 – 988 μ.Χ.) είναι η δεύτερη από τις πέντε περιόδους του αυτοκράτορα Τάι Ζονγκ (太宗 - Tài Zōng, 976 - 997 μ.Χ.) της δυναστείας Σονγκ.