«Hλέξη άθλιος σχετίζεται ετυμολογικά με την αρχαία λέξη άθλον «βραβείο σε διαγωνισμό». Άθλιος λοιπόν ήταν αρχικά ο νικητής του διαγωνισμού, αυτός που έπαιρνε το πρώτο βραβείο. Η λέξη δήλωσε επίσης αυτόν που αγωνίζεται σκληρά για τον άθλον, συνεπώς τον ταλαιπωρημένο, τον δυστυχή και κατ’ επέκταση, αυτόν που προκαλεί λύπηση για την κατάστασή του, τον αξιολύπητο, τον ελεεινό.
Ομοίως από την αρχαία λέξη αγών προήλθε η λέξη αγωνία, η οποία στην αρχική της σημασία δήλωνε τον διαγωνισμό, τον αγώνα για τη νίκη και κατόπιν την άσκηση, ιδίως τη γυμναστική, για να καταλήξει στην σημερινή σημασία, στην οποία οδήγησαν η ένταση, το άγχος και η πίεση που υφίσταται όποιος αγωνίζεται για τη νίκη.»
Από το λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη.
Το Σαολίν Κουνγκ Φου δεν είναι άθλημα, είναι τρόπος ζωής, ένας επαναστατικός τρόπος ζωής εντελώς ασυμβίβαστος με την έννοια του διαγωνισμού και των βραβείων.
Δεν μπορεί κάποιος να βραβευτεί για τον τρόπο που επέλεξε να ζει, είναι σαν να είσαι ναυαγός σε ένα νησί να καταφέρνεις να ανάψεις φωτιά και αμέσως μετά να ανεβαίνεις σε ένα βάθρο και να περιμένεις το βραβείο σου (!). Δεν έχει καν νόημα η λέξη «βραβείο» ή βραβείο είναι η ίδια η φωτιά. Αυτός που αγωνίζεται σκληρά για το βραβείο, ναι, πολύ πιθανά θα το κερδίσει, αλλά στην ουσία τι θα έχει καταφέρει; Κατεβαίνοντας από το βάθρο και βάζοντας το βραβείο στο ράφι, τη φωτιά θα μπορεί να την ανάψει;
Είσαι νέος, κούρος ή κόρη, γυμνασμένος και φιλόδοξος, πιθανά έχεις ή θα μπορούσες εύκολα να έχεις ένα ράφι γεμάτο βραβεία. Είσαι ένας άνθρωπος με βαριά σωματοδομή που μόλις ξεκινάς να τρέχεις ο εγκέφαλός σου σε παρακαλεί να σταματήσεις αλλά εσύ δεν σταματάς και μαθαίνεις να μην τον ακούς, να τον κάνεις να σωπαίνει… πιθανά το ράφι σου είναι και θα παραμείνει άδειο. Είσαι ένας άνθρωπος ηλικιωμένος που δουλεύεις ακάματα και αγόγγυστα τη γη, σίγουρα το ράφι σου άδειο και εσένα… Τα αθλήματα και δη τα πρωταθλήματα είναι εξ ορισμού για λίγους, το Σαολίν αφορά όλους τους ανθρώπους χωρίς εξαιρέσεις και επίπεδα. Ίδιο για όλους, ίσο για όλους. Η εκπαίδευση των Σαολίν δε διαφέρει για κανέναν είναι ίδια στους μεγάλους και στα μικρά παιδιά, στους αρχάριους και στους προχωρημένους.
Με το Σαολίν δεν θα σε χειροκροτήσει ο κόσμος στο κατάμεστο στάδιο, ούτε θα σε γράψουν οι εφημερίδες, ούτε θα έχεις φωτογραφίες για να βάλεις στο προσωπικό σου λογαριασμό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αιώνες σοφίας πως θα μπορούσαν να καταλήγουν σε μια εφήμερη δόξα; Το Σαολίν θα είναι μόνο δικό σου,εσύθα ξέρεις πόσο νίκησεςεσένασήμερα και πόσο καλύτεροςείσαιαπό χτες.
Τι είναι το Κουνγκ Φου εξ ορισμού: Το κατόρθωμα του ανθρώπου. Αυτό που κατακτάει ο άνθρωπος όταν αφιερώσει τον χρόνο και την ενέργειά του. Ποιος θα το βαθμολογήσει; Ποιος θα πει το δικό σου κατόρθωμα ότι είναι καλύτερο από του άλλου; Με τι μέτρα; Με τι σταθμά;
"Εσύ παιδί μου αφιέρωσες τόσα μέτρα χρόνου και τόσα καντάρια ενέργειας και έφτασες μόνο μέχρι εδώ; Απορρίπτεσαι."
Αν το σώμα σου και η ψυχή σου έμαθαν και σε ακολουθούν και σε στηρίζουν στα δύσκολα, ποιος θα σε βαθμολογήσει; Και πολύ περισσότερο γιατί να σε βαθμολογήσει; Και στο κάτω κάτω, τι στο καλό σε νοιάζει εσένα η βαθμολογία;