Η μέθοδος«Γροθιά του Γιν» (阴拳功 - Yīn Quán Gōng - Γιν Τσουάν Κουνγκ)που αποκαλείται αλλιώς «Γροθιά του Πηγαδιού» (井拳功 - Jǐng Quán Gōng - Τζινγκ Τσουάν Κουνγκ) έχει σχεδιαστεί για την ανάπτυξη της ευλυγισίας και την ενδυνάμωση του σώματος, ενώ συμβάλλει και στην καλλιέργεια της δύναμης Γιν (阴 - Yīn) του σώματος.
Η εκμάθηση της τεχνικής βασίζεται στην εκγύμναση των χεριών, για αυτό και η συγκεκριμένη μέθοδος αποκαλούνταν στα αρχαία χρόνια «Χέρι του Γιν» (阴手 - Yīn Shǒu - Γιν Σόου). Κάνετε την άσκηση κάθε πρωί ή μετά από το δείπνο. Κατά την εξάσκηση σταθείτε μπροστά από ένα πηγάδι στη «Στάση του Αναβάτη / Αλόγου» (马裆步 - Mǎ Dāng Bù - Μα Τανγκ Μπου) και δώστε γροθιές με δύναμη στοχεύοντας το κέντρο του πηγαδιού. Καθημερινά πρέπει να δίνετε τουλάχιστον 100 γροθιές.
Στην αρχή θα νιώθετε ότι η εξάσκηση δεν έχει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά μετά από 1-2 χρόνια συνεχούς εξάσκησης μόλις που θα ακούγονται εξασθενημένοι παφλασμοί του νερού μέσα στο πηγάδι κάθε φορά που δίνετε μια γροθιά. Με τον καιρό οι ήχοι αυτοί θα είναι πιο ευδιάκριτοι. Τότε μπορεί να θεωρηθεί ότι έχετε κατακτήσει ένα υψηλό επίπεδο δεξιοτεχνίας. Όταν ο ήχος του νερού ακούγεται από απόσταση μερικών εκατοστών από το πηγάδι, αυτό σημαίνει ότι θα μπορείτε να χτυπήσετε κάποιον με τη γροθιά σας ακόμα και αν στέκεται αρκετά μέτρα μακριά σας. Η «μαλακή» δύναμη Γιν που ενυπάρχει στην εσωτερική ενέργεια Τσι (气 - Qì) του σώματος, μπορεί να διαπεράσει τα ανθρώπινα οστά και να προκαλέσει τον θάνατο κάποιου σε μερικές μέρες.
Προκειμένου να κατακτήσετε τη συγκεκριμένη τεχνική απαιτούνται τουλάχιστον 10 χρόνια. Μόνο μετά από αυτό το χρονικό διάστημα θα υπάρξουν εμφανή αποτελέσματα. Ένας άλλος τρόπος εξάσκησης είναι να στέκεστε μπροστά από έναν τοίχο στον οποίο θα στέλνετε την ενέργεια Τσι, ώστε αυτή να επιστρέφει πίσω σε εσάς μέσω της αντανάκλασής της. Αυτή η μέθοδος εφαρμοζόταν παλαιότερα, αλλά η εφαρμογή της μπορεί να προκαλέσει κινδύνους.
Μπορείτε, βέβαια, να τελειοποιήσετε τη μέθοδο «Γροθιά του Γιν» χωρίς το πηγάδι. Εξασκηθείτε καθημερινά νωρίς το πρωί πριν από την αυγή ή αργά το απόγευμα μέχρι να εμφανιστεί το φεγγάρι, με τον ακόλουθο τρόπο: σταθείτε πάνω από την επιφάνεια του νερού χωρίς να σκύβετε εφαρμόζοντας τη δύναμη Γιν. Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι θεωρούσαν τα πηγάδια ουράνιους θαλάμους. Σ’ αυτούς τους θαλάμους πίστευαν ότι κατοικούσαν διάφορα φαντάσματα. Ένα χτύπημα στο κέντρο του πηγαδιού μπορούσε να προκαλέσει ταραχή σε χιλιάδες φαντάσματα, για αυτό και έπρεπε να υπάρχει μέριμνα, ώστε να μην προκληθεί ζημιά στους κήπους των ουράνιων θαλάμων. Έτσι, τα χτυπήματα στο κέντρο ενός πηγαδιού απαγορεύονταν. Μπορούσαν να δίνονται χτυπήματα μόνο με κατεύθυνση προς την περιφέρεια του πηγαδιού. Παρόλο που πρόκειται για μια δεισιδαιμονία και δεν αξίζει τόσο μεγάλη ανάλυση, υπάρχουν ορισμένοι που ακόμα τηρούν αυτή την εντολή για την αποφυγή της κακοτυχίας. Παράλληλα μπορούν να αντιμετωπίσουν έναν αντίπαλο με ένα χτύπημα του χεριού τους θεωρώντας το κατόρθωμά τους ένδειξη αρετής.
Στην αρχή η δεξιότητα αυτή φαίνεται εξωπραγματική σαν τον ουρανό και τη γη, όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Το πνεύμα καθοδηγεί τη γροθιά, η οποία βρίθει από εσωτερική ενέργεια Τσι που με τη σειρά της επιτρέπει σε κάποιον να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στον αντίπαλο. Η συγκεκριμένη δεξιότητα ήταν πολύ αποτελεσματική στο παρελθόν, αλλά και στις μέρες μας δεν έχει χάσει τη σπουδαιότητά της.