Όταν οι επιδρομείς κατέλαβαν την πόλη Ναν Τζινγκ (南京 - Nán Jīng), εντός της κατοικούσαν 1.200.000 άνθρωποι. Η δυναστεία Μινγκ, κατανοώντας ότι θα ήταν προσβολή για τον στρατό της αν παρέδιδε την πόλη στο έλεος των εισβολέων, κατέστρωσε τη στρατηγική της για να αντιμετωπίσει τους εισβολείς. Οι μοναχοί Σαολίν ήταν εκπαιδευμένοι στις μονομαχίες και τα ανδραγαθήματά τους ήταν σπουδαία και γνωστά. Ήταν ικανοί να αντιμετωπίσουν επιτυχώς οποιονδήποτε. Οι Σαολίν εκείνη την εποχή ήταν, επίσης, διάσημοι για την εξαιρετική τους τεχνική στο κοντάρι. Για τους εισβολείς που προέλαυναν σχεδόνσαν να περπατούνκαι αντιμετώπιζαν τον πόλεμο ως διασκέδαση, ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστούν θα ήταν σε μάχη σώμα με σώμα. Πάνω σ’ αυτό, το έτος 1553 μ.Χ., το συμβούλιο αξιωματούχων της δυναστείας στην Τζιανγκ Ναν επέλεξε τους μάχιμους μοναχούς Σαολίν ως τους καταλληλότερους για να τους αναθέσουν το έργο.
Ο πιο λεπτομερής απολογισμός που υπάρχει είναι του Τσενγκ Ρούο Τσανγκ (鄭若曾 - Zhèng Ruò Céng, 1505 - 1580 μ.Χ.) στο έργο «Η πρώτη νίκη των μοναστικών στρατευμάτων» (僧兵首捷记 - Sēng Bīng Shǒu Jié Jì - Σανγκ Μπιν Σόου Τζιέ Τζι) που περιλαμβάνεται στο «Στρατηγική Υπεράσπιση της Περιφέρειας Τζιανγκ Ναν» (江南經略 - Jiāng Nán Jīng Lüè - Τζιάνγκ Ναν Τζινγκ Λουέ). Αν και δεν πέρασε ποτέ τις σχετικές εξετάσεις, ο Τσενγκ Ρούο Τσενγκ κέρδισε την εκτίμηση των συγχρόνων του ως ειδικός γεωγράφος των παράκτιων περιοχών της Κίνας. Για τον λόγο αυτό επιλέχθηκε το 1560 μ.Χ. ως σύμβουλος του Χου Ζονγκ Σιέν (胡宗憲 - Hú Zōng Xiàn, 1511 - 1565 μ.Χ.), ο οποίος ήταν τότε ο ανώτατος διοικητής των στρατευμάτων στις περιοχές Φου Τζιέν (福建 - Fú Jiàn), Τσε Τζιανγκ (浙江 - Zhè Jiāng) και στην νότια μητροπολιτική περιοχή της επαρχίας Τζιάνγκ Σου (江蘇 - Jiāng Sū). Η παραμονή του Τσενγκ Ρούο Τσενγκ στα κεντρικά γραφεία του Χου Ζονγκ Σιέν συνέβαλε στην εξοικείωσή του με την εκστρατεία κατά της πειρατείας, της οποίας ο Χου ήταν υπεύθυνος. Συγκεντρώνοντας στοιχεία της περιόδου Μινγκ και ειδικά βάσει εκείνων του Τσενγκ Ρούο Τσενγκ, μπορούμε να εντοπίσουμε ποιος υπάλληλος ξεκίνησε την κινητοποίηση των αγωνιστών μοναχών: ο Γουάν Μπιάο (万表 - Wàn Biǎo, 1498 - 1556 μ.Χ.), ο οποίος υπηρέτησε ως επικεφαλής αντιπρόεδρος στη στρατιωτική επιτροπή της Ναν Τσινγκ.
Μπορούμε επίσης να εντοπίσουμε τουλάχιστον έξι μάχες στις οποίες συμμετείχαν μοναστικά στρατεύματα:
Η Μάχη του Χανγκ Τσόoυ (杭州之战 - Háng Zhōu Zhī Zhàn - Χανγκ Τζόου, 1553 μ.Χ.)
Η Μάχη του Γουένγκ Τζιά Κανγκ (翁家港之战 - Wēng Jiā Gǎng Zhī Zhàn, 1553 μ.Χ.)
Η Μάχη της Λευκής Παραλίας (白沙滩之战 - Bái Shā Tān Zhī Zhàn, 1553 μ.Χ.)
Η Μάχη του Γε Σιε και του Μα Τζια Μπινγκ (叶谢镇-马家浜之战 - Yè Xiè Zhèn-Mǎ Jiā Bāng Zhī Zhàn, 1554 μ.Χ.)
Η Μάχη του Λιού Λι Τσάο (六里桥之战 - Liù Lǐ Qiáo Zhī Zhàn, 1555 μ.Χ.)
Η Μάχη του Τσάο Μεν (巢门之战 - Cháo Mén Shī Zhàn, 1555 μ.Χ.)
Οι μοναχοί σημείωσαν τη μεγαλύτερη νίκη τους στη μάχη Γουένγκ Τζια Κανγκ. Στις 21 Ιουλίου 1553, εκατόν είκοσι μοναχοί πολεμιστές νίκησαν μια ομάδα πειρατών κυνηγώντας τους επιζώντες για δέκα ημέρες κατά μήκος της διαδρομής των είκοσι μιλίων προς Νότο. Εκεί, στις 31 Ιουλίου, θανατώθηκε και ο τελευταίος ληστής. Συνολικά, περισσότεροι από εκατό πειρατές έχασαν τη ζωή τους, ενώ οι μοναχοί μετρούσαν μόνο τέσσερα θύματα.
Η έκτη μάχη ήταν μια σοβαρή ήττα εξαιτίας του κακού στρατηγικού σχεδιασμού από τον υπεύθυνο στρατό. Στην περίπτωση εκείνη, τριάντα μοναχοί με επικεφαλής τον μοναχό Γιούε Κονγκ (月空 - Yuè Κōng, 1520 - 1555 μ.Χ.), αν και κατατρόπωσαν αρκετούς πειρατές, στην προσπάθειά τους να σώσουν αιχμάλωτους έπεσαν σε ενέδρα με αποτέλεσμα να θανατωθούν.
Τα σώματα τεσσάρων πεσόντων μοναχών θάφτηκαν κάτω από την «Παγόδα των Τεσσάρων Ηρωικών Μοναχών» (四义僧塔 - Sì Yì Sēng Tǎ - Σι Γι Σανγκ Τα) στο όρος Σούα (佘山 - Shé Shān - Σούα Σαν) που βρίσκεται κοντά στη σημερινή Σαγκάη (上海 - Shàng Hǎi).
«Σαν τον νεκρό μοναχό ο οποίος αναπαύεται στο όρος Σε, είκοσι χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σανγκάη».
Αργότερα, χτίστηκε εκεί«Η παγόδα του δίκαιου μοναχού» (泗义生 - Sì Yì Shēng - Σι Γι Σανγκ),για να θυμούνται οι επόμενες γενιές τους γενναίους μάχιμους μοναχούς Σαολίν.