ΗΛόγχη Φίδι (蛇矛 - Shé Máo - Σε Μάο)ανήκει στα αρχαιότερα από τα όπλα της κινεζικής παράδοσης και συχνά εμφανίζεται στην κινεζική κλασική λογοτεχνία. Χρησιμοποιείται για να κόψει, να μαγκώσει και τραβήξει προς τον χειριστή και να κορφώσει ευθεία ως λόγχη. Για την χρήση του είναι πολύ σημαντικό ο χρήστης να είναι χειροδύναμος. Έχει συνολικό μήκος 3.20 μέτρα και κατά τη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) οι Τζι Πάο (寂袍 - Jì Páo), Τζι Τιν (寂亭 - Jì Tíng), Τσουέν Τζιν (淳錦 -Chún Jǐn)και Τσουέν Μι (淳密 -ChúnMì)το χρησιμοποιούσαν.
Η Λόγχη Φίδι αποτελεί ένα όπλο ανάλογης χρήσης με τη Λόγχη (鎗 - Qiāng - Τσιάνγκ). Δεν υπάρχει λειτουργική διαφορά ανάμεσα στα δύο. Η διαφορά των δύο όπλων έγκειται στην λεπίδα τους: το αιχμηρό μέρος του πρώτου ομοιάζει με το καμπυλωτό σώμα του φιδιού όταν βρίσκεται σε κίνηση.
Παραδοσιακά κείμενα που το αναφέρουν είναι το λεξικό της περιόδου Χαν (漢 - Hàn, 206 π.Χ.-220 μ.Χ) με την ονομασία Ερμηνεία Λέξεων (釋名 - Shì Míng - Σι Μινγκ) του Λιόου Σι (劉熙 - Liú Xī), το Ρομάντζο των Τριών Βασιλείων (三國演義 - Sān Guó Yǎn Yì - Σαν Γκουό Γιαν Γι), γραμμένο τον 14ο αιώνα κοντά στην πτώση της δυναστείας των Γιουάν (元 - Yuán, 1279-1368 μ.Χ.) από τον Λουό Κουάν Τσούνγκ (羅貫中 - Luó Guàn Zhōng), και το Βιβλίο των Τζιν (晉書 - Jìn shū - Τζιν Σου) του ιστορικού Φανγκ Σουάν Λινγκ (房玄齡 - Fáng Xuán Líng), γραμμένο κατά τη δυναστεία των Τανγκ (唐 - Táng, 618-907 μ.Χ.).
Πρόσφατοι σχεδιασμοί του όπλου Λόγχη Φίδι το θέλουν στο τελείωμα της λεπίδας του να παίρνει σχήμα διχαλωτής γλώσσας. Αυτή η εκδοχή του όπλου δε συναντάται στις τάξεις των στρατιωτικών σωμάτων.