Τέχνη 武

Οι 4 Διαστάσεις της Τέχνης των Σαολίν

“Εάν εξασκείσαι στην πυγμαχία και όχι στο Κουνγκ Φου,
δεν θα μπορέσεις να καταφέρεις τίποτα μέχρι και τα γεράματα.”
 
Το Κουνγκ Φου διακρίνεται σε τέσσερα είδη: το «μαλακό», το «σκληρό», το «εσωτερικό» και το «εξωτερικό». Το «μαλακό» Κουνγκ Φου αντιστοιχεί στο Γιν (陰 - Yīn) και το «σκληρό» στο Γιανγκ (陽 - Yáng). Το «εσωτερικό» Κουνγκ Φου εξασκεί την εσωτερική ενέργεια – Τσι (氣 - Qì), ενώ το «εξωτερικό» εξασκεί τη δύναμη Λι (力 - Lì). 

Ένας καλά προπονημένος άνθρωπος που έχει συγκεντρωμένη μέσα του τη δύναμη Λι και την εσωτερική ενέργεια Τσι σ' ένα συγκεκριμένο σημείο είναι ικανός να υποφέρει χτυπήματα από σπαθί. Ακόμα κι αν ξαπλώσει σε μια σανίδα με καρφιά και πάνω του τοποθετηθεί μια πέτρινη πλάκα μερικών εκατοντάδων κιλών και κάποιος χτυπήσει την πλάκα με μια βαριοπούλα, η πλάκα θα σπάσει, αλλά ο άνθρωπος δεν θα πάθει τίποτα. Αυτό αφήνει έκπληκτους τους ανθρώπους, αλλά είναι απλώς αποτέλεσμα επίπονης και χρόνιας εξάσκησης. Το «σκληρό» Κουνγκ Φου είναι η προσωποποίηση της δύναμης του Γιάνγκ. 

Κάποιος που εξασκείται στο «μαλακό» Κουνγκ Φου φαίνεται εξωτερικά σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά εάν δεχθεί μια γροθιά ή τον χτυπήσουν μ' ένα όπλο αντιλαμβάνεται το χτύπημα σαν να του πετούν βαμβάκι και δεν αποκτά καμιά πληγή. Αλλά εάν είναι εκείνος που ρίχνει γροθιά ακόμα και από απόσταση, χωρίς καν να αγγίζει τον αντίπαλό του, ο τελευταίος θα πέσει κάτω ακόμα κι έτσι. Τα αποτελέσματα του Γιν  «μαλακού» Κουνγκ Φου αφήνουν έκπληκτους τους αμύητους.

Ο σκοπός του «σκληρού» Κουνγκ Φου είναι η απόκτηση δύναμης  ενώ του «μαλακού» είναι η απόκτηση ευλυγισίας.  Έτσι οι δυο τύποι Κουνγκ Φου φαίνονται αντίθετοι. Συνεπώς ένας άνθρωπος που εξασκείται στο «σκληρό» Κουνγκ Φου δεν πρέπει να εξασκείται ταυτόχρονα και στο «μαλακό» ή το αντίστροφο. Εάν κάποιος επιθυμεί να καταστεί ικανός και στα δύο, δε θα πρέπει να επιδιώκει να επιτύχει και στα δύο ταυτόχρονα, αλλά διαδοχικά. Πολλοί πιστεύουν ότι πρέπει κανείς να κατακτήσει πρώτα το «σκληρό» Κουνγκ Φου, γιατί συμβάλλει στην ενδυνάμωση του σκελετού, καθώς και στην ανάπτυξη και την εκγύμναση των μυών και των τενόντων. Έπειτα από την κατάκτηση ενός συγκεκριμένου επιπέδου στο «σκληρό» Κουνγκ Φου, μπορεί κανείς να ξεκινήσει να μαθαίνει το «μαλακό», το οποίο συμβάλλει στην ελαστικότητα των μυών και των τενόντων.  Εάν κάποιος έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο δεξιοτεχνίας διαθέτει ταυτόχρονα δύναμη και ευλυγισία. Όταν απαιτείται «σκληρότητα», αξιοποιεί τη φυσική του δύναμη, η οποία είναι συγκρίσιμη με τη δύναμη της πέτρας και του μετάλλου. Όταν απαιτείται η «μαλακότητα», γίνεται ελαφρύς σαν τρίχα ή σαν φτερό. Θεωρείται, επίσης, καλύτερο να μαθαίνει κανείς το «μαλακό» Κουνγκ Φου σε μικρή ηλικία και το «σκληρό» όταν ωριμάζει. 

Το Κουνγκ Φου που παραμένει κρυφό μέσα στο ανθρώπινο σώμα ονομάζεται «εσωτερικό» Κουνγκ Φου, ενώ εκείνο που αποκαλύπτεται μέσω των άκρων του σώματος καλείται «εξωτερικό» Κουνγκ Φου. Η «εσωτερική» εξάσκηση είναι ισχυρότερη από την «εξωτερική». Ο άνθρωπος που καθίσταται ικανός στο «εσωτερικό» Κουνγκ Φου μπορεί να καταπλήξει και να φοβίσει ακόμα και τους γενναίους και θαρραλέους. 

 

 

Ο Ηγούμενος Γου Γκου Λούεν (吴古轮 - Wú Gǔ Lún, 1820 - 1917), δάσκαλος των πολεμικών τεχνών στον ναό Σαολίν, έλεγε: “Τα μαλακά και σκληρά είδη του Κουνγκ Φου είναι κατάλληλα για τους ηλικιωμένους, τους ενήλικες και τα παιδιά. Τα μικρά παιδιά μπορούν να ασχοληθούν με το “μαλακό” Κουνγκ Φου, ενώ οι έφηβοι και οι νέοι με το Τσι Κουνγκ (氣功 - Qì Gōng) και το “σκληρό” Κουνγκ Φου. Οι ηλικιωμένοι μπορούν να αναπτύξουν την επιμονή τους και να ζήσουν περισσότερα χρόνια. Το μυστικό για την εξάσκηση όλων των ειδών είναι η υπομονή και η επιμονή”

Παραπάνω άρθρα σχετικά με Τέχνη 武