Το βιβλίο Γι Τσιν Τσινγκ περιέχει ισχυρές ασκήσεις Τσι Κουνγκ (氣功 - Qì Gōng - Καλλιέργεια Ζωτικής Ενέργειας) και χωρίζεται σε τρία μέρη:
1. Κλασικό για την ανάπτυξη των μυών.
2. Κλασικό για την ενδυνάμωση των τενόντων.
3. Λούο Χαν Σίμπα Σόου (罗汉十八手 - Luó Hàn Shí Bā Shǒu - Οι Δεκαοκτώ Τεχνικές Χεριών του Μαθητή του Βούδα).
Το Λούο Χαν Σίμπα Σόου ή αλλιώς Λούο Γιανγκ Σίμπα Σόου (洛阳十八手 - Luò Yáng Shí Bā Shǒu) ή Λούο Χαν Σίμπα Τσουάν (罗汉十八拳 - Luó Hàn Shí Bā Quán) θεωρείται το θεμέλιο και η αυθεντικότερη τέχνη του ναού Σαολίν.
Το Γι Τσιν Τσινγκ αποτελεί μία εκλεπτυσμένη σύνθεση της Γιόγκα και του Καλαριπαγιάτου, μιας αρχαίας ινδικής πολεμικής τέχνης από την περιοχή της Κεράλα στη νοτιοδυτική Ινδία.
Από την άλλη μεριά, το βιβλίο Σι Σουέι Τζινγκ είναι παράξενο, περίπλοκο και δυσνόητο βιβλίο και αναφέρεται σε μια δεξιότητα του Τσι Κουνγκ που μπορεί να οδηγήσει το Τσι (氣 - Qì) στον μυελό των οστών ή στον εγκέφαλο. Κατά την πρώτη περίπτωση το Τσι θα καθαρίσει τον μυελό των οστών και κατά τη δεύτερη θα θρέψει το πνεύμα με στόχο τη φώτιση.
Δεν υπάρχουν στοιχεία για το πώς επιτυγχάνεται ηκάθαρση μυελού / εγκεφάλου, παρά μόνο περιγραφές των οφελών της.
Αυτό οδήγησε μερικούς μελετητές να θεωρήσουν, ότι ο Τα Μο δεν δίδαξε την «κάθαρση του μυελού/εγκεφάλου» και ότι αυτή η πραγματεία είναι μια μεταγενέστερη εφεύρεση που χρησιμοποιεί το όνομα του Τα Μο. Στον αντίποδα υπάρχουν μελετητές που πιστεύουν ότι ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει καταγραφή του πώς εκτελείται ο καθαρισμός του μυελού των οστών είναι γιατί αυτή η πραγματεία αναφέρεται σε δεξιότητες, ενώ οι άλλες δύο σε τεχνικές.
Έτσι, οι δεξιότητες είναι άμορφες, δενεκτελούνται, ενώ οι τεχνικές έχουν μορφή, άρα μπορεί να περιγραφεί ο τρόπος εκτέλεσής τους. Για παράδειγμα, στην τεχνική της «ανύψωσης του ουρανού» μπορεί κάποιος να δει και να καταλάβει με μια περιγραφή ή ένα σκίτσο το πώς εκτελείται, πράγμα που δεν γίνεται με τον καθαρισμό των νεύρων που είναι μια δεξιότητα.
Αργότερα ο Τα Μο πρόσθεσε και δίδαξε κινήσεις αυτοάμυνας βασισμένες στη γνώση του Καλαριπαγιάτου (αρχαία ινδική πολεμική τέχνη) που κατείχε και λέγεται ότι εισήγαγε τη χρήση του κονταριού ως όπλου αλλά και μέρους της εκπαίδευσης των μοναχών και συχνά απεικονίζεται μ' αυτό.
Οι ασκήσεις του Τα Μο μετασχημάτισαν μοναδικά τις πολεμικές τέχνες και τον τρόπο που ήταν γνωστές μέχρι τότε. Οι μέχρι τώρα ονομασίες που έχουμε συναντήσει περιέχουν πάντα πολεμικούς όρους και σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη μάχη. Σ'αυτό εδώ, όμως, το ιστορικό σημείο εντοπίζεται η έναρξη του Σαολίν Κουνγκ Φου που σημαίνει «το κατόρθωμα του ανθρώπου που κατακτιέται μετά από σκληρή δουλειά» και όχι «τέχνη του πολέμου» ή «πολεμική τεχνική». Αυτό ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά του Σαολίν Κουνγκ Φου από όλα τα άλλα στιλ που αναπτύχθηκαν μετά απ' αυτό. Βασισμένοι σ' αυτή τη διδασκαλία οι Σαολίν θα γίνουν ανίκητοι κερδίζοντας φήμη και τον σεβασμό όλων.