Ο δεύτερος γιος του Λι Γιουέν, Λι Σι Mιν (李世民 - Lǐ Shì Mín), επιλέχθηκε για να αντιμετωπίσει τον Γουάνγκ και ονομάστηκε πρίγκιπας Τσιν (秦王 - Qín Wáng - Τσιν Γουάνγκ).
Ο Γουάνγκ Σι Τσουνγκ έκτισε ένα φρούριο έξω από το χωριό Μπάι Γκου (白骨 - Bái Gǔ), το «Οχυρό της Κοιλάδας με τα Κυπαρίσσια» (白骨塢 - Bái Gǔ Wù - Μπάι Γκου Γου), με το οποίο θέλησε να σταματήσει τον Λι Σι Μιν. Στην αρχική μάχη ο στρατός των Τανγκ έχασε και ο Λι Σι Μιν αιχμαλωτίστηκε. Το ηθικό όλων είχε καταρρακωθεί και η έκβαση του πολέμου θα ήταν διαφορετική, εάν ένας αξιωματικός των Τανγκ και πρώην σπουδαστής στο Σαολίν δεν έστελνε μήνυμα στον ναό ικετεύοντας για βοήθεια.
Εκείνη την περίοδο υπήρχαν δώδεκα μάχιμοι μοναχοί με επικεφαλής τον μοναχό Σαν Χου τοποθετημένοι στο χωριό Μπάι Γκου, πενήντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του ναού Σαολίν. Αυτές οι πεδιάδες είχαν δοθεί στον ναό από τον αυτοκράτορα Γουέν (文 -Wén, 541 - 604 μ.Χ.) της δυναστείας Σούι και οι μοναχοί ήταν υπεύθυνοι για τη φύλαξή τους.
Οι μοναχοί, αν και ο αριθμός τους ήταν υπερβολικά μικρός σε σχέση με το μέγεθος του εγχειρήματος που τους ζητήθηκε, πρόθυμοι να ριψοκινδυνεύσουν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη δικαιοσύνη, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Έτσι, στις 23 Μαΐου του 621 μ.Χ., στην πόλη Χανγκ Τζόου (杭州 - Háng Zhōu), ο ηγούμενος του ναού Σαολίν Τζι Τσάο (志操 - Zhì Cāo) και οι άλλοι δώδεκα κονταροφόροι μοναχοί χρησιμοποιώντας ένα πέρασμα του βουνού πέρασαν πίσω από τα στρατεύματα του Γουάνγκ Σι Τσουνγκ.
Με αυτόν τον τρόπο εισήλθαν σιωπηλά στο στράτευμα λίγο πριν την αυγή, αφαιρώντας οποιαδήποτε αντίσταση και δημιουργώντας σημαντικές απώλειες. Ο θρύλος λέει ότι σκότωσαν δέκα χιλιάδες στρατιώτες. Αυτή η αναπάντεχη και σαρωτική επίθεση προκάλεσε μεγάλες ζημιές στον στρατό του στρατηγού και συγχρόνως έριξε το ηθικό των στρατευμάτων. Ο ηγούμενος με τους μοναχούς φυγάδευσαν τον Λι Σι Μιν μέσα από τα ιερά χώματα του Ταλίν, του κοιμητηρίου του Σαολίν.
Μαθαίνοντας αυτό το γεγονός, ο ίδιος ο Γουάνγκ Σι Τσουνγκ επιτέθηκε άμεσα στον ναό Σαολίν θέλοντας να τιμωρήσει τους μοναχούς για την πράξη και την ανυπακοή τους. Ο ηγούμενος του ναού θανατώθηκε και μέρος του μοναστηριού καταστράφηκε. Οι μάχιμοι μοναχοί κατάφεραν με την ξεχωριστή πολεμική τους ικανότητα και το υπεράνθρωπο θάρρος τους να σώσουν το υπόλοιπο μοναστήρι τρέποντας όλο τον στρατό σε φυγή και αιχμαλωτίζοντας τον υποτιθέμενο αυτοκράτορα Γουάνγκ Σι Τσουνγκ.
Ο Λι Σι Μιν με τον στρατό του λίγες μέρες μετά, στις 4 Ιουνίου του 621 μ.Χ., έκανε επίθεση στο ανοχύρωτο αρχηγείο του Γουάνγκ Σι Τσουνγκ και κέρδισε τον πόλεμο.
Λόγω αυτών των γεγονότων, ο μοναχός Ταν Zονγκ (昙宗 - Tán Zōng) έλαβε τον τίτλο Τα Τζιάνγκ Τζουίν (大將軍 - Dà Jiāng Jūn), «Μεγάλος Στρατηγός». Ο Λι Σι Μιν τον διόρισε στρατηγό σε καιρούς πολέμου και μοναχό σε καιρούς ειρήνης.
«Μόνο όταν οι συνθήκες το απαιτούν και υπάρχει κίνδυνος αναλαμβάνεις τη θέση του στρατηγού. Εν ειρήνη θα παίρνεις τη θέση του μοναχού».
Ωστόσο οι υπόλοιποι μοναχοί παρά την πρόσκληση του αυτοκράτορα δεν θέλησαν να μπουν στην κυβέρνησή του ως αξιωματικοί.
Ο Λι Σι Μιν, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τον ηρωισμό τους, έδωσε στους μοναχούς πορφυρούς χιτώνες και πρόσφερε στον ναό Σαολίν σαράντα εκτάρια γης και έναν νερόμυλο. Για να θυμούνται όλοι αυτή την ένδοξη ιστορία έστησε στο Σαολίν δύο τεράστιες πέτρινες επιγραφές με τα ονόματα των δεκατριών μοναχών, οι οποίες φυλάσσονται σαν μυθικοί θησαυροί. Ακόμη και σήμερα υπάρχει η στήλη με την υπογραφή του, όπου αναγράφεται το γεγονός.
Αν ο ηγούμενος Τσου Τσάο, όταν αποφάσισε να υποστηρίξει τον πρίγκιπα Λι Σι Μιν, ήξερε τι θα συνέβαινε πέντε χρόνια αργότερα, όταν η δυναστεία Τανγκ εξαπέλυσε επίθεση εναντίων όλων των βουδιστικών ναών, ίσως να μην είχε πάρει αυτή την απόφαση. Αν γνώριζε όμως την αίγλη που θα χάριζε στον ναό αυτό το γεγονός για τα επόμενα χίλια χρόνια, ίσως να είχε πάρει αυτή την απόφαση ακριβώς όπως έκανε.
Η ιστορία επαναλήφθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν οι μοναχοί Σαολίν ενεπλάκησαν στη μάχη των πολέμαρχων, εχθροπραξίες που σάρωσαν τις πεδιάδες της βόρειας Κίνας, και τάχθηκαν με το μέρος του στρατηγού Φαν Τζονγκ Σιό (樊鐘秀 - Fán Ζhōng Χiù, 1888 - 1930 μ.Χ.) κατά του Σι Γιόου Σαν (石友三 - Shí Yǒu Sān, 1891 - 1940 μ.Χ.). Ως αγόρι, ο Φαν Τσουνγκ Σιόου είχε σπουδάσει στον ναό Σαολίν και για τον λόγο αυτό πιθανώς οι μοναχοί του έδωσαν την υποστήριξή τους. Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. Ο Φαν νικήθηκε και στις 15 Μαρτίου 1928 μ.Χ. ο Σι έβαλε φωτιά στον ναό. Οι φλόγες κατέστρεψαν μερικώς και τη στήλη, η οποία κατέγραφε την επιλογή που έκαναν μοναχοί του Σαολίν πριν από χίλια χρόνια. Και σε αυτήν την περίπτωση η καταστροφή δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει την ιστορία του ναού Σαολίν.