Iστορία 历史

Ο Τα Μο και ο Aυτοκράτορας

“Οι καταρράκτες καταλήγουν στον ωκεανό, γιατί είναι χαμηλά.
Η ταπεινότητα δίνει στον ωκεανό τη δύναμή του.”
                                                                     Λάο Τσε
 
Ο Τα Μο (達摩 - Dá Mó) είχε τόσο μεγάλη φήμη που ο αυτοκράτορας Γου (武 - Wǔ) της δυναστείας Λιάνγκ (梁朝 - Liáng, 502-557 μ.Χ.), σφοδρός υποστηρικτής του βουδισμού, τον προσκάλεσε στην πρωτεύουσα να διδάξει. Ο Τα Μο έφτασε την 1η Οκτωβρίου στην πόλη Τζιέν Κανγκ (建康 - Jiàn Kāng), τη σημερινή Ναν Τσινγκ (南京 - Nán Jīng) της επαρχίας Τζιάνγκ Σου (江蘇 - Jiāng Sū), όμως η συνομιλία του με τον αυτοκράτορα θεωρήθηκε προσβλητική:
 

(Μετάφραση από το bodhidharma.eu, προσαρμοσμένο από την «Ανθολογία των Πατριαρχών»).

Ο αυτοκράτορας ρώτησε:

- Πόση καρμική αξία έχω κερδίσει με τη χειροτονία βουδιστών μοναχών, την οικοδόμηση μοναστηριών, την αντιγραφή σούτρα και την ανάθεση εικόνων του Βούδα;

Ο Μποντιντάρμα είπε:

- Καμία.

Ο αυτοκράτορας τότε ξαναρώτησε:

-Ποιο είναι λοιπόν το υψηλότερο νόημα της ευγενικής αλήθειας;

-Δεν υπάρχει ευγενής αλήθεια, υπάρχει μόνο κενό.

-Τότε ποιος στέκεται μπροστά μου;

-Δεν το γνωρίζω, Εξοχότατε.

Σε μια ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Τα Μο απάντησε στον αυτοκράτορα ότι δεν πρέπει να κάνεις καλές πράξεις αναμένοντας να κερδίσεις κάτι και όταν ο αυτοκράτορας προσβεβλημένος ρώτησε:«Ποιος νομίζεις ότι είσαι;»,ο Τα Μο απάντησε:«Κανείς».

O αυτοκράτορας αρνήθηκε ν' ακούσει οτιδήποτε άλλο είχε να πει ο Μποντιντάρμα και ο δεύτερος ήξερε ότι θα αντιμετώπιζε δυσκολίες στο εγγύς μέλλον. Μόνο εάν ο αυτοκράτορας έδινε τη θέση του γρήγορα σε κάποιον άλλο θα μπορούσε ενδεχομένως να γλιτώσει τον θάνατο. Έτσι, δεν είχε άλλη επιλογή από το να φύγει.

Σχετικά με το κάρμα του αυτοκράτορα, ο θρύλος λέει ότι στην προηγούμενη ζωή του ένας πίθηκος πάντα έκλεβε και έτρωγε ό,τι καλλιεργούσε ο αυτοκράτορας, καθώς και τα φρούτα από τα δέντρα. Μια μέρα κατάφερε να παγιδεύσει τον πίθηκο σε μια σπηλιά και να μπλοκάρει την είσοδο της σπηλιάς με βράχια ελπίζοντας να διδάξει στη μαϊμού ένα μάθημα. Ωστόσο μετά από δύο ημέρες διαπίστωσε ότι ο πίθηκος είχε πεθάνει από την πείνα. Ο πίθηκος αυτός μετενσαρκώθηκε στον Χόου Τζινγκ (侯景 - Hóu Jǐng) της δυναστείας του Βόρειου Γουέι (北魏 - Běi Wèi - Πέι Γουέι) που οδήγησε τους στρατιώτες του να επιτεθούν στη Ναν Τσινγκ κατά την επανάσταση του 548 μ.Χ., Χου Τσινγκ Τζι Λουάν (侯景之亂 - Hóu Jǐng Zhī Luàn). Μετά την κατάληψη της Ναν Τσινγκ κράτησε σε αιχμαλωσία τον αυτοκράτορα αφήνοντάς τον να πεθάνει από πείνα. Έτσι, ο Μποντιντάρμα είχε βγει αληθινός. Το κάρμα του αυτοκράτορα δεν είχε αλλάξει με τις καλές κοσμικές του πράξεις.

Μετά την αποχώρηση του Μποντιντάρμα ο αυτοκράτορας ζήτησε να συναντήσει τον υπεύθυνο των ανακτόρων. Ο Επίτροπος υπερασπίστηκε τον Μποντιντάρμα λέγοντας ότι αυτός ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος που μπορεί να μεταδίδει το αποτύπωμα της Καρδιάς και του Μυαλού.

Ο αυτοκράτορας εξέφρασε τη λύπη του για το γεγονός ότι άφησε τον Μποντιντάρμα να φύγει κι επρόκειτο να αποστείλει έναν αγγελιαφόρο για να πάει και να ζητήσει από τον Μποντιντάρμα να επιστρέψει. Ο Επίτροπος λέγεται ότι τότε του είπε:«Δε θα επέστρεφε ακόμη και αν πήγαινε ο λαός ολόκληρου του έθνους».

Αυτό που ο αυτοκράτορας δεν κατόρθωσε να καταλάβει λόγω του εγωισμού του, θα το καταλάβαινε πολύ σύντομα ένας πολύ αποφασισμένος μαθητής, ο Τζι Σαν Γκουάνγκ (姬神光 - Jī Shén Quāng).

Παραπάνω άρθρα σχετικά με Δυναστείες Wèi (魏), 420 μ.Χ. - 581 μ.Χ.