Η άσκηση«Το Τσαν του Ενός Δαχτύλου» (一指禪功 - Yī Zhǐ Chán Gōng - Γι Τζι Τσαν Κουνγκ)ανήκει στην ομάδα των δυνάμεων του Γιν (阴 - Yīn). Είναι μια από τις πιο θανατηφόρες μεθόδους από αυτές που ανήκουν στην κατηγορία των μαλακών ειδών Κουνγκ Φου. Ολόκληρη η άσκηση βασίζεται στη χρήση ενός δαχτύλου. Ο Σι Χέι Τζι (膝黑子 - Xī Hēi Zǐ), ένας γνωστός δάσκαλος της σχολής Σαολίν νότια της Κίνας, γνωρίζει πολύ καλά αυτό το είδος Κουνγκ Φου. Για 40 χρόνια μάθαινε πολεμικές τέχνες. Ταξίδευε σε όλες τις νότιες και βόρειες επαρχίες και κανείς δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει.
Στην αρχή, όταν ξεκίνησε την εξάσκηση, είχε κρεμάσει ένα βαρύ αντικείμενο από ένα μέρος που περνούσε συχνά μέσα στη μέρα. Κάθε φορά που περνούσε από εκεί «κάρφωνε» το δάχτυλό του στο αντικείμενο αυτό. Αρχικά το αντικείμενο παρέμενε ακίνητο, αλλά αργότερα, αφού το χτυπούσε αυτό αιωρούνταν. Έπειτα από λίγο καιρό αύξησε την απόσταση μεταξύ του ίδιου και του βάρους, ώστε δεν μπορούσε να αγγίξει το αντικείμενο με το δάχτυλό του όταν το χτυπούσε. Έτσι χτυπούσε στο κενό προς την κατεύθυνση του βάρους κι εκείνο άρχιζε να αιωρείται. Εάν καταφέρει κάποιος να το κάνει αυτό, τότε έχει φτάσει στο πρώτο επίπεδο στην πορεία κατάκτησης της δεξιότητας «Το Τσαν του Ενός Δαχτύλου».
Αργότερα ο Σι Χέι Τζι τοποθέτησε μερικές λάμπες στον χώρο της εξάσκησης για να φωτίζεται τη νύχτα. Στεκόταν μπροστά από τις λάμπες σε μια απόσταση περίπου 6,66 μέτρων (2 ZHANGs) κι έδινε χτυπήματα με το δάχτυλο. Στην αρχή η φλόγα της λάμπας τρεμόπαιζε σαν να τη φυσούσε ο άνεμος. Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό, ένα χτύπημα έσβηνε τη φλόγα. Αυτό αποτελεί το δεύτερο επίπεδο κατά την πορεία κατάκτησης αυτού του είδους Κουνγκ Φου.
Μετά από αυτό είναι σημαντικό να τοποθετήσει κανείς ένα χαρτί μπροστά από κάθε λάμπα και να εξασκηθεί στο να δίνει χτυπήματα με το δάχτυλο μέχρι να σκιστεί το χαρτί και να σβήσει η φλόγα. Με αυτό ολοκληρώνεται το τρίτο επίπεδο.
Στο τελευταίο επίπεδο, το χαρτί αντικαθίσταται από γυαλί. Ο στόχος της άσκησης επιτυγχάνεται όταν κάποιος χτυπώντας με το δάχτυλο σβήνει τη φλόγα αλλά δεν προκαλεί το σπάσιμο του γυαλιού. Αυτό απαιτεί 10 χρόνια επίμονης εξάσκησης. Εάν αυτό το χτύπημα εφαρμοστεί σε άνθρωπο, ουσιαστικά δεν θα προκληθεί κάποια ορατή πληγή, αλλά θα έχουν τραυματιστεί σοβαρά τα εσωτερικά όργανα. Ένα ελαφρύ χτύπημα σε κάποιο ζωτικό σημείο μπορεί να προκαλέσει σπασμούς των αγγείων και να εμποδίσει την κυκλοφορία του αίματος. Μετά από αυτό η κυκλοφορία μπορεί να επανέλθει στα φυσιολογικά με μασάζ στα κατάλληλα σημεία. Αυτό το είδος Κουνγκ Φου είναι σημαντικότερο από «Την Παλάμη του Κόκκινου Χτυπήματος» (红砂掌 - Hóng Shā Zhǎng - Χονγκ Σα Τζανγκ), «Την Παλάμη του Μαύρου Χτυπήματος» (黑砂掌 - Hēi Shā Zhǎng - Χέι Σα Τζανγκ) και «Τα Χέρια των 5 Δηλητηρίων» (五毒手 - Wǔ Dú Shǒu - Γου Του Σόου). Το μόνο πράγμα που απαιτείται είναι τακτικότητα και τότε η επιτυχία είναι σίγουρη.
Το κείμενο αποτελεί μετάφραση από το: “Η Αυθεντική Κληρονομία των Σαολίν: Μέθοδοι εξάσκησης στις 72 τέχνες" - (1934)