Οι φόρμες με τοΜεγάλο Ξίφος Δύο Χεριών (双手大劍 - Shuāng Shǒu Dà Jiàn - Σουάν Σόου Τα Τζιέν)θεωρούνται υψηλής τεχνικής και βαθιάς παράδοσης του ναού Σαολίν. Ο ασκούμενος χειρίζεται το όπλο κρατώντας το με τα δύο χέρια, αφού είναι ένα μεγάλο και βαρύ όπλο με μακριά διπλή λεπίδα δίνοντας την δυνατότητα να κόψει γρήγορα και να καρφώσει προκαλώντας μόνιμη βλάβη στον αντίπαλο. Χρειάζεται η συμμετοχή ολόκληρου του σώματος και οι φόρμες του Μεγάλου Ξίφους Δύο Χεριών απαιτούν την απόλυτη εξοικείωση του χρήστη με το όπλο το οποίο πρέπει να αποτελεί ουσιαστικά προέκταση των χεριών και του κορμού του συνολικά. Το ξίφος καθώς κινείται παρασέρνει όλο το σώμα και έτσι το όπλο μαζί με τον ασκούμενο λειτουργούν σαν ένα σύνολο.
Οι φόρμες με το Μεγάλο Ξίφος Δύο Χεριών έχουν μία ιδιαίτερη κίνηση και αρμονία στη ροή της κίνησης δίνοντας την αίσθηση ότι ο ασκούμενος χορεύει με το ξίφος. Αυτό όμως αποτελεί καθαρά μία οπτική ψευδαίσθηση καθότι από όπου περνάει η λεπίδα του ξίφους έχει ήδη πετύχει κόψιμο στον αντίπαλο. Η μακριά λεπίδα του δίνει το πλεονέκτημα της απόστασης ασφαλείας, δηλαδή να τραυματίσει τον αντίπαλο από μακριά χωρίς να εκτεθεί ο χρήστης σε κοντινή απόσταση. Επίσης η διπλή λεπίδα δίνει τη δυνατότητα να κόψει γρήγορα προς αντίθετες κατευθύνσεις. Γρήγορες φόρμες με εκρηκτικές κινήσεις, χαμηλές βάσεις με σκοπό τα χαμηλά κοψίματα, γρήγορες εναλλαγές για καρφώματα και κοψίματα προς διαφορετικές κατευθύνσεις για αντιμετώπιση πάνω από έναν αντίπαλο. Απαιτεί εμπειρία, πολύ εξάσκηση, ευλύγιστη μέση και δύναμη από τον ασκούμενο καθ'ότι χειρίζεται ένα μεγάλο όπλο.