Εκτός από τη μέθοδο του κονταριού Σαολίν, ο Τσενγκ Τσονγκ Ντόου συνέταξε ένα εγχειρίδιο τοξοβολίας με τίτλο «Ιστορία Τοξοβολίας» (射史 - Shè Shǐ - Σούα Σι), καθώς και τις πραγματείες «Εγχειρίδιο Τεχνικών Δόρατος» (長鎗法選 - Zhǎng Qiāng Fǎ Xuǎn - Τσανγκ Τσιάνγκ Φα Χουέν), «Εγχειρίδιο Τεχνικών Ξίφους» (單刀法選 - Dān Dāo Fǎ Xuǎn - Νταν Ντάο Φα Χουάν) και «Εγχειρίδιο Τεχνικών Βαλλίστρας» (蹶張法選 - Jué Zhāng Fǎ Xuǎn - Τζουέ Τσανγκ Φα Χουέν). Το 1621 μ.Χ. εξέδωσε τα τρία τελευταία μαζί με το εγχειρίδιο του κονταριού Σαολίν σε μια συνδυασμένη έκδοση με τίτλο «Δεξιότητες για Μετά την Ενασχόληση με τη Γεωργία» (耕余剩技 - Gēng Yú Shèng Jì - Γκανγκ Γιου Σανγκ Τζι).
Η εξοικείωση του Τσενγκ με το κοντάρι οφείλεται στη μεγάλη περίοδο που πέρασε στον ναό Σαολίν. Σύμφωνα με τη δική του μαρτυρία, η μαθητεία του εκεί κράτησε περισσότερο από δέκα χρόνια. Η περιγραφή της εκπαίδευσης που έλαβε δείχνει ότι ο ναός αποτελούσε για την ύστερη κοινωνία της περιόδου Μινγκ μοναδική υπηρεσία πολεμικής εκπαίδευσης. Ο ναός Σαολίν παρουσιάζεται μέσα από τα γραπτά του ως στρατιωτική ακαδημία, όπου οι κληρικοί και οι λαϊκοί εκπαιδεύονταν μαζί στην τέχνη του κονταριού. Το πόσο μεγάλη ήταν αυτή η ακαδημία το γνωρίζουμε και από τον στρατηγό Γιου Τα Γιόου (俞大猷 - Yú Dà Yóu, 1503 – 1579), ο οποίος παρακολούθησε εκεί μια επίδειξη από χιλιάδες μοναχούς. Ο Τσανγκ γράφει:
«Ο ναός Σαολίν βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βουνά: αυτό του πολιτισμού (文 - Wén - Γουέν) και αυτό της μάχης (武 - Wǔ - Γου). Πράγματι, αυτός ο ναός έχει μεταδώσει τη μέθοδο του κονταριού και τα διδάγματα του Τσαν (禪 - Chán), γι' αυτό και οι δάσκαλοι σε όλη τη γη πάντα θα τον θαυμάζουν. Από τα νιάτα μου ήμουν αποφασισμένος να μάθω τις πολεμικές τέχνες. Κάθε φορά που άκουγα για έναν διάσημο δάσκαλο δεν δίσταζα να ταξιδέψω πολύ για να κερδίσω από τις διδασκαλίες του. Ως εκ τούτου, συγκέντρωσα τα απαραίτητα έξοδα για το ταξίδι και ταξίδεψα στον ναό Σαολίν, όπου πέρασα συνολικά περισσότερο από δέκα χρόνια. Αρχικά, υπηρέτησα τον δάσκαλο Χονγκ Τζι (洪纪 - Hóng Jì), ο οποίος ήταν αρκετά ανεκτικός για να με δεχτεί στην τάξη του. Τότε, ο Δάσκαλος Χονγκ Τζουάν (洪转 - Hóng Zhuǎn) ήταν ήδη ένας γέρος που διένυε τη δεκαετία των ογδόντα.
Παρ' όλα αυτά, η μέθοδος του ήταν υπέροχη και οι μοναχοί τον σέβονταν πολύ. Ως εκ τούτου, πήγα κοντά σε αυτόν ως επόμενο δάσκαλό μου και κάθε μέρα μάθαινα νέα πράγματα που δεν είχα ακούσει ποτέ πριν. Επιπλέον, συνομίλησα με τους δύο δασκάλους Ζονγκ Σου (宗恕 - Zōng Shù) και Ζονγκ Τάι (宗岱 - Zōng Dài) και κέρδισα πολλά από την εξάσκηση μαζί τους. Αργότερα γνώρισα τον δάσκαλο Γκουάνγκ Αν (广按 - Guǎng Àn). Είχε κληρονομήσει την τεχνική του Χονγκ Τσουάν στο σύνολό της και την είχε βελτιώσει. Ο Γκουάνγκ Αν με δίδαξε προσωπικά και μου αποκάλυψε υπέροχες λεπτές αποχρώσεις. Αργότερα τον βρήκα έξω από τον ναό και ταξιδεύαμε μαζί για αρκετά χρόνια. Σταδιακά εξοικειώθηκα με τη θαυμάσια πολυπλοκότητα του μετασχηματισμού του κονταριού και την υπέροχη ταχύτητα των χειρισμών του και έφτασα στην ξαφνική φώτιση (頓悟 - Dùn Wù - Ντουίν Γου). Επέλεξα αυτόν τον τομέα ως ειδικότητά μου και πιστεύω ότι σημείωσα κάποια επιτεύγματα. Όσον αφορά την τοξοβολία, την ιππασία και τις τέχνες του ξίφους και του δόρατος έδωσα αρκετή προσοχή -εκτός των άλλων- στην έρευνά τους. Ωστόσο, μέχρι τότε η ενέργεια της μισής ζωής μου είχε ήδη δαπανηθεί.
Υπογράμμισα ότι μέχρι στιγμής η μέθοδος του κονταριού Σαολίν είχε μεταδοθεί μόνο προφορικά από τον έναν δάσκαλο στον επόμενο. Ήμουν ο πρώτος που σχεδίασα εικονογραφήσεις και συνέταξα γραπτές φόρμουλες και γι’ αυτό μου προτάθηκε να τις δημοσιεύσω για το γενικό όφελος. Αρχικά είχα αρνηθεί υποστηρίζοντας ότι δεν ήμουν άξιος για ένα τέτοιο καθήκον. Αλλά τότε οι περίφημοι δάσκαλοι άρχισαν να επαινούν τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα της δουλειάς μου. Τελικά βρήκα ελεύθερο χρόνο, συγκέντρωσα τα διδάγματα που μου είχαν δώσει δάσκαλοι και φίλοι και τα συνέδεσα με αυτά που έμαθα από τη δική μου εμπειρία. Κάλεσα έναν τεχνίτη να εκτελέσει τα σχέδια και παρόλο που η γραφή μου είναι κάπως άτσαλη, πρόσθεσα στ' αριστερά του κάθε σχεδίου ένα δίστιχο με ομοιοκαταληξία. Αυτά τα σχέδια και οι στίχοι αποτελούν έναν τόμο τον οποίο ονόμασα «Έκθεση της Αυθεντικής Μεθόδου του Κονταριού Σαολίν».
Αυτό το βιβλίο εξυπηρετεί φίλους σαν μια σχεδία που τους οδηγεί στην άλλη ακτή. Αν βασιστούν σ' αυτό για την ενίσχυση του κράτους και τη διατήρηση της ειρήνης στα σύνορά του, εξαπλώνοντας έτσι τη μέθοδο των δασκάλων μου και αυξάνοντας τη δόξα τους, οι στόχοι μου θα επιτευχθούν».
Η ελπίδα του Τσενγκ ότι η μέθοδος του κονταριού Σαολίν θα ενίσχυε τη φήμη των μοναχών εκπαιδευτών του πραγματοποιήθηκε. Λίγο μετά τη δημοσίευση του εγχειριδίου, ο διάσημος Μάο Γιουάν Γι (茅元儀 - Máo Yuán Yí, 1549 - 1641 μ.Χ.), αξιωματικός μονάδων θαλάσσης, σχολίασε:
«Όλες οι τεχνικές μάχης προέρχονται από τις μεθόδους του κονταριού και όλες οι μέθοδοι κονταριού προέρχονται από το Σαολίν. Όσον αφορά τη μέθοδο Σαολίν, καμία περιγραφή του δεν είναι τόσο λεπτομερής όσο αυτή του Τσενγκ Τσονγκ Ντόου στο βιβλίο «Έκθεση της Αυθεντικής Μεθόδου του Κονταριού Σαολίν».
Ο Μάο ήταν τόσο εντυπωσιασμένος με το εγχειρίδιο του Τσενγκ που το ενσωμάτωσε σχεδόν εξ ολοκλήρου στην εγκυκλοπαίδειά του «Πραγματεία για τη Στρατιωτική Ετοιμότητα» (武备志 - Wǔ Bèi Zhì - Γου Μπέι Τζι).
Αν και η έκθεσή του για το κοντάρι Σαολίν ήταν η πιο λεπτομερής, ο Τσενγκ Τσονγκ Ντόου δεν ήταν ο μόνος που έγραψε γι' αυτό. Αντίθετα, οι αναφορές στις τεχνικές του κονταριού Σαολίν εμφανίζονται συχνά στις μεταγενέστερες στρατιωτικές εγκυκλοπαίδειες της περιόδου Μινγκ (明 - Míng), ξεκινώντας από την «Πραγματεία για Στρατιωτικές Υποθέσεις» (武編 - Wǔ Biān - Γου Μπιέν) του Τανγκ Σουέν Τσι (唐順之 - Táng Shùn Zhī, 1507 - 1560 μ.Χ.) που γράφτηκε περίπου εβδομήντα χρόνια πριν από τη δημοσίευση του εγχειριδίου του Τσενγκ. Άλλες στρατιωτικές συλλογές που αναφέρονται στο κοντάρι Σαολίν είναι η «Νέα Πραγματεία για τη Στρατιωτική Αποτελεσματικότητα» (紀效新書 - Jì Xiào Xīn Shū - Τσι Σιάο Σιν Σου) που γράφτηκε περίπου το 1562 μ.Χ. από τον διάσημο στρατηγό Τσι Τζι Κουάνγκ (戚继光 - Qī Jì Guāng, 1528 - 1588 μ.Χ.) και το «Αρχείο Στρατιωτικών Τακτικών» (陣紀 - Zhèn Jì - Τζαν Τζι) που γράφτηκε από τον στρατιωτικό διοικητή Χούα Λιανγκ Τσαν (何良臣 - Hé Liáng Chén).
Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες της Χουά Ναν (河南 - Hé Nán) της ύστερης περιόδου Μινγκ επαινούν τη μέθοδο του κονταριού Σαολίν και τη χαρακτηρίζουν ως τη διασημότερη και αποτελεσματικότερη τεχνική της εποχής.